- زیارت عاشورا؛ حدیث قدسی 12
- یگانه شدن جان 20
- برگشت به مقام عنداللهی 24
- خونی که هرگز هدر نمی رود 44
- پدر امت 50
- دریچه های تقرب به خدا 70
- جبهه ای زنده و فعّال 76
- طلب مقام محمود 82
- انتظار پاداشی بزرگ 86
- بزرگ ترین تقاضا 93
- غم غربت 96
- مدیریت حُبّ و بغض 101
- لعنت های جان بخش 105
- ملاقاتی روحانی 108
- بهترین راه اصلاح نفس 110
- زیبایی های کربلا 117
که در دنیا و آخرت ثابت قدم در کنار آن ها باشیم. اگر بدانیم چقدر دنیای مردم عادی تنگ و پوچ است، می فهمیم که این فراز از دعا چه طلب بزرگی است. چگونه وقتی اسیر دیوارهای تنگ میل ها و کشش ها و جهل های خود هستیم و اصلاً دنیای آزاد و وسیع آن ها را نمی شناسیم، بفهمیم که با حسین علیه السلام و اصحاب او بودن یعنی چه؟
طلب مقام محمود
گویا زائر حسین علیه السلام متوجه است در زیارت آن حضرت تمام دریچه های رحمت خدا گشوده است و لذا به خود جرأت می دهد که تقاضای خود را تا آنجا وسعت دهد که اظهار کند:
}وَ أَسْأَلُهُ أَنْ یُبَلِّغَنِی الْمَقَامَ الْمَحْمُودَ لَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ{
و در ازای برائت از دشمنان شما و مودّت به شما و در راستای معیت با آن عزیزان، از خدا می خواهم که مرا به مقام محمودی که شما نزد خدا دارید، برساند.
خداوند در قرآن می فرماید: ای پیامبر مقداری از شب را بیدار بمان و به عبادت بگذران بلکه پروردگار تو، تو را به مقام