شفا و حاجات در پرتو کرامات: کراماتی از سیدالشهداء و باب الحوائج ابوالفضل علیه السلام و ... صفحه 125

عصا را گرفتم و آرام آرام از مرز مهران به طرف عراق رد شدم با این که هیچ مدرکی نداشتم، بحمد الله مأموران مرزی هم مزاحم من نشدند. اندکی پیاده رفتم تا این که ماشینی ما را سوار کرد و به طرف کربلا رفتیم و از آن روز تا کنون هیچ گونه اثری از درد و ناراحتی در پاهایم وجود ندارد. این است عنایت امام حسین و حضرت باب الحوائج ابالفضل(علیهم السّلام) که من به چشم خود دیدم و با تمام وجودم درک کردم.(1)

دفن شدن در کربلا امان از هول قیامت

عالم جلیل القدر حجه الاسلام مرحوم «هزار جریبی»(ره) از عالم بزرگ شیعه حجه الاسلام «سید علی طباطبایی»(ره) معروف به صاحب ریاض(ره) نقل کرده که فرمود:در ایام تحصیل، روز های پنج شنبه درموقع عصر روز برای زیارت اهل قبور از کربلا خارج می شدم و به طرف خیمه گاه می رفتم. شبی در عالم رؤیا دیدم که من آن جا رفتم و شهر کربلا رنگ دیگری به خود گرفته است! دیدم در تمام کربلا خانه و ساختمانی وجود ندارد و تنها قبوری پیدا بودند که در مکان بلندی قرار داشتند. من از دیدن آن منظره درعالم خواب وحشت کردم و به فکر فرو رفتم. در همان حال بودم که شنیدم هاتفی به زبان فارسی گفت:خوشا به حال کسی که در این زمین مقدس (کربلا) دفن شود؛ اگر چی با هزاران گناه باشد، از هول قیامت سالم می ماند! و هیهات است که از هول قیامت در سلامت باشد، کسی که در این زمین دفن نشود.(2)