اندیشه های اقتصادی در نهج البلاغه صفحه 164

در سایه اندیشه های مسیحیت تحریف شده مارکس حق دارد که بگوید دین افیون توده هاست.زیرا چنین دینی اراده فقیر را سست می کند و نمی گذارد آنان وضع خود را بهتر کنند اما نباید کلامش را متوجه ادیان دیگر کند جامعه سرمایه داری جامعه ای است که ثروتمندان در اقلیت اند و فقیران در اکثریت نظام سرمایه داری با گرفتن مالیات از ثروتمندان و پرداخت آن به نیازمندان خواسته است که فقر را از بین ببرد اما این درآمدها دوباره به جیب ثروتمندان سرازیر می گردد؛ یعنی برای پرداخت سود وامهایی که آنان در اختیار دولت گذاشته اند دوباره به خودشان باز می گردد و فقیران از آن سهمی ندارند.- همان 1/138 ?

در جامعه کمونیستی همه فقیر و نیازمند دولت اند و بعنوان کارمند دولت حقوق می گیرند.

از میان همه مذاهب و مکتبهای فکری و سیاسی این اسلام است که سرافراز و سربلند ایستاده است و فقرا را با اغنیا در ثروت و بی نیازی برابر می داند و شعار اسلام همین گفتار امام است که می فرماید:

أفضل علی من

شئت تکن أمیره و استغن عمن شئت تکن نظیره

به هر کس که ببخشی امیرش گردی از هر کس که بی نیاز شوی همتای او گردی.- بحارالانوار:ج 77/423. ?

مسلمانان اسلام را برای دیگر ملتها به ارمغان بردند زیرا آنان پیش از آنکه در مال و ثروت بی نیاز باشند دارای نفسهای غنی و توانگر بودند و اسلام هیچ کشوری را به طمع ثروت چنانکه امروز حکومتهای استعماری انجام می دهند نگشوده است فرق بین اسلام و استعمار آن است که اسلام پیش از آنکه کشورها را فتح کند قلبها را فتح می کند.

در حالی که ملتها برای حفظ کرامت و ذخایر خود همیشه با استعمارگران در ستیزند.

مسلمانان بر اساس این اصل که فرمود به هر کس که ببخشی امیرش گردی دیگر ملتها را یاری می کردند و آنان وقتی در میان مسلمانان جامعه ای ایده آل یافتند که هدفی جز تبلیغ رسالت نداشت به دین اسلام گرویدند دینی که نه طمع مادی او را به رویایی با مشکلات واداشت و نه طمع سلطه جویی بلکه تنها و بزرگترین هدفش این بود که مردم با گرویدن به اسلام سعادتمند شوند همانطور که اسلام خود سعادتمند بود.

دوم:پی ریزی جامعه ای سالم