اندیشه های اقتصادی در نهج البلاغه صفحه 181

چهارم: هدایت درست هزینه ها

وقتی که بخش زیادی از ثروتهای فردی و گروهی صرف برنامه های توسعه می شود مردم را وا می دارد تا هزینه های زندگی را به حداقل برسانند و به کم راضی باشند تا برنامه توسعه در مسیر خود قرار گیرد و به نتیجه مطلوب برسد این امر به معنی تحمل گرسنگی بخاطر توسعه نیست بلکه به معنی هدایت و قانونمند کردن هزینه هاست و به تعبیری دقیقتر حذف هزینه های

اضافی مو غیر ضروری از زندگی فرد و جامعه است.

چه بسیار اتفاق می افتد که برنامه های توسعه به خاطر تجاهل و عدم آگاهی مردم از این مسأله با شکست روبرو می شود این از خود گذشتگی نیازمند انگیزه های بسیار قوی است و هیچ انگیزه ای قویتر از دین که بتواند در مردم تأثیر بگذارد وجود ندارد دینی که مردم را به صرفه جویی زهد، قناعت فرا می خواند تا آرمانهای بزرگ محقق شود.

بسیاری از آیات قرآن و احادیث و سخنان امیرالمومنین علیه السلام بر این موضوع تأکید دارند و از این دیدگاه ما نشان دوستانه حمایت می کنند، زیرا دعوت به زهد و قناعت به معنی روی گردانی از دنیا نیست، بلکه روی کردن به دنیا از راه درست آن است یعنی اینکه انسان به کار و تلاش مستمر بپردازد نه آنکه به دام دنیا درافتد و نتواند از آن رهایی یابد.

امام علی علیه السلام می فرماید:

انما لک من دنیاک ما أصلحت به مثواک از دنیایت همان اندازه بهره نامه ها: 31 ? توست که در آبادانی خانه آخرت صرف می کنی.

ونیز می فرماید:

خذ من الدنیا ما أتاک و تول عما تولی عنک - کلمات قصار: 387 ?

از دنیا همان