اندیشه های اقتصادی در نهج البلاغه صفحه 190

من بذل بره أنتشر ذکره؛ کسی که نیکی کند، نام نیکش بر سر زبانها افتد)) - غرر: 5/336. ?

جایگاه والای اجتماعی، یاد و نام نیک و بدست آوردن دل مردم، این همه از نتایج خوب فضل و بخشش است.و انسانی که از چنین موقعیت اجتماعی برخوردار باشد، می تواند در اصطلاح جامعه و جلوگیری از لغزشها و اشتباهات نقش مهمی را ایفا کند.چون با بخشش، فضایلی نظیر نیکی کردن به مردم، در جامعه اشاعه می یابد.

((الکریم من بذل احسانه، کریم و بزرگوار است کسی که احسان کند)) - غرر: 1/331 ?

توسعه منابع انسانی

اول: انسان توسعه گرا

منابع انسانی، اساس و شالوده هر پیشرفت اقتصادی بشمار می آید ما تإ؛ گ کنون به جنبه کیفی

منابع انسانی پرداختیم، و اکنون زمان آن رسیده است که به جنبه کمی بیندیشیم و از میزان تأثیر کمیت منابع انسانی در فرآیند تولید و پیشرفت اقتصادی سخن به میان آوریم.

می دانیم که جامعه در دو محیط شکل می گیرد، محیط عقب مانده و منحط و محیطهای پیشرفته و متمدن، در محیط عقب مانده هر چیزی محکوم به عقب ماندگی است، حتی عوامل پیشرفت نیز با دست مردمان عقب مانده به عوامل ویرانی و نابودی بدل می گردد.

به عنوان مثال به ثروتهای معدنی که خداوند به بعضی از ملتهای عقب مانده در دل قاره آفریقا داده است، دقت کنیم، می بینیم که چگونه با دست انسانها این نعمت به عامل بدبختی تبدیل شده است.وقتی که ملت آفریقا نتواند از این معادن بهره برداری کند: مسلما محمل تجمع استعمارگران و استثمارگران و طماعان و کارتلها و تراست ها خواهد شد و بدون تردید جمعیت، در چنین جوامعی، عامل انحطاط و عقب ماندگی بخشهای دیگر نیز می شود اما در محیطهای متمدن و پیشرفته که همه در حال فعالیت و تولید اند، جمعیت عاملی مثبت و ثمربخش تلقی می گردد و واقعیتی که در جوامع اسلامی می گذرد، شاهد این مدعاست.دورین وورند در کتاب خود به نام ((زمین و فقر در خاورمیانه)) می گوید:

((در اثر افزایش جمعیت، ((کشاورزی)) در سالهای اخیر گسترش سریع و چشمگیری داشته است.)) - وورند: الارض و الفقر فی الشرق الاوسط، ص 164. ?