اندیشه های اقتصادی در نهج البلاغه صفحه 196

((و اله الخلق ورزاقه ))؛ خداوند آفریدگان و روزی دهنده آنان - خطبه ها: 89. ?

((فاعتصم بالذی خلقک و رزقک و سواک؛ پس چنگ در کسی زن، که تو را آفریده است و روزی داده و اندامی نیکو بخشیده)) - نامه ها: 31. ?

((الرزق مقسوم و الحرص محروم؛ روزی قسمت شده و آزمندی موجب حرمان است )) - غرر: 1/34. ?

((الرزق یطلب من لا یطلبه؛ روزی بدنبال کسی است که آن را طلب نکند)) - غرر: 1/370. ?

((انک...مضمون الرزق؛ روزی ترا ضمانت کرده اند )) - غرر: 3/50. ?

لا یملک امساک الارزاق و ادراها الا الرزاق

امساک و ریزش روزیها تنها از جانب خداوند روزی رسان است - غرر: 6/451. ?

دهها گفتار دیگر نیز از

امام نقل شده و حاکی از اینست که خداوند روزی آفریدگانش را فراهم کرده است و گفتارهای دیگری است که نیاز به تأمل بیشتری دارد می فرماید: و أرفع لکم المعاش؛ معاش را برایتان رفیع می سازد ابن ابی الحدید در شرح این گفتار می گوید:- شرح نهج البلاغه: 6/244. ?

آن را رفیع می سازد یعنی زیاد و پربرکت قرار داده است.