- پیش گفتار 1
- طلیعه 5
- 1 _ 1. واژه قصّه در قرآن و روایات 12
- فصل 1: تعریف قصّه قرآنی 12
- اشاره 12
- 2 _ 1. پیوند «قصّه قرآنی» با معنای لغوی آن 13
- 3 _ 1. مراد از قصّه قرآنی 14
- 1 _ 3 _ 1. قصّه قرآنی یعنی پی گرفتن اخبار گذشتگان 14
- اشاره 14
- 2 _ 3 _ 1. تفاوت حکایت و قصّه 15
- 3 _ 3 _ 1. آیا قرآن، خود، به لفظ قصّه اشاره کرده است؟ 15
- 4 _ 3 _ 1. ملاک فنّی قصّه قرآنی چیست؟ 19
- اشاره 20
- 1 _ 4 _ 1. تعریف هنر امروز از قصّه 20
- 4 _ 1. دکتر خلف اللّه و تعریف قصّه قرآنی 20
- 2 _ 4 _ 1. خلف اللّه تعریف امروزین قصّه را ملاک قرار می دهد 21
- فصل 2: اُسلوب قصّه قرآنی 23
- 1 _ 2. هنری بودن قصّه های قرآن 23
- اشاره 23
- 2 _ 2. جلوه های هنری قصّه های قرآن 24
- 1 _ 2 _ 2. تنوّع اسلوبی 24
- اشاره 24
- 3 _ 2 _ 2. گزینش صحنه های مؤثّر 25
- 2 _ 2 _ 2. تقسیم به نماهای مختلف 25
- اشاره 26
- 3 _ 2. نوع روایت قصّه 26
- 1 _ 3 _ 2. روایت غیابی و حضوری در قصّه های تاریخی 26
- 2 _ 3 _ 2. قصّه قرآنی به گونه غیابی روایت می شود 26
- 4 _ 2. بازتابش حقایق آشکار و پنهان 28
- 1 _ 4 _2. نگاه واقعگرایانه و فرا واقعگرایانه به هنر 28
- اشاره 28
- 3 _ 4 _ 2. نمونه این بازتابش در قصّه داوود 29
- 2 _ 4 _ 2. شیوه «واقعگرایی پویا» در قصّه های قرآن 29
- اشاره 31
- 1 _ 5 _ 2. نظم آسمانی 31
- 5 _ 2. نظم قصّه های قرآن 31
- 6 _ 2. پی نوشت در قصّه های قرآن 32
- 2 _ 5 _ 2. توازن میان نظم و واقعگرایی 32
- 1 _ 6 _ 2. نقشِ پی نوشت 32
- اشاره 32
- 2 _ 6 _ 2. پی نوشت ها در ردیف رویدادها نیستند 34
- 7 _ 2. شبهه زدایی در قصّه های قرآن 34
- اشاره 34
- 1 _ 7 _ 2. جایگاه شبهه زدایی در قرآن 34
- 8 _ 2. تکرار در قصّه های قرآن 36
- 1 _ 8 _ 2. طرح مسأله 36
- 2 _ 7 _ 2. نمونه شبهه زدایی در قصّه ابراهیم 36
- اشاره 36
- 2 _ 8 _ 2. جلوه های بلاغی تکرار 37
- 4 _ 8 _ 2. بررسی «تکرار» در قصّه موسی 38
- 3 _ 8 _ 2. انگیزه اصلی تکرار: تکمیل تصویرها 38
- 9 _ 2. هنرمندان ما و قصّه های قرآن 47
- فصل 3: ماهیّت و انواع قصّه قرآنی 49
- 1 _ 3. ارزیابی کوتاهی از نظریّه های پنج گانه درباره انواع قصّه های قرآنی 49
- اشاره 49
- 1 _ 2 _ 3. هنر و ادبیّات عرب ریشه در واقعیّت ها دارد 57
- 2 _ 3. اثبات نظریّه «واقعی بودن قصّه های قرآن» 57
- اشاره 57
- 2 _ 2 _ 3. اثر ناپذیری از تخیّل و اسطوره، نشانه ضعف هنر عربی نیست 59
- 3 _ 2 _ 3. تناسب قرآن با واقعگرایی قوم عرب 60
- 3 _ 3. ارزیابی عمومی نظریّه «راه یافتن خیال به قصّه های قرآن» 61
- 4 _ 2 _3. قصّه های قرآن منتخب واقعیّت های زندگی بشرند 61
- اشاره 61
- 1 _ 3 _ 3. ادلّه چهارگانه این نظریّه 61
- 2 _ 3 _ 3. ارزیابی و ردّ ادلّه مزبور 63
- 1 _ 4 _ 3. دو تعارض به زعم خلف اللّه 67
- 4 _ 3. ارزیابی خاصّ دیدگاه دکتر خلف اللّه درباره «راه یافتن خیال به قصّه های قرآنی» 67
- اشاره 67
- 2 _ 4 _ 3. سازگاری دیدگاه خلف اللّه و خاورپژوهان مغرض 69
- 3 _ 4 _ 3. استشهاد خلف اللّه به قصّه های اصحاب کهف و ذوالقرنین 70
- 4 _ 4 _ 3. ایرادهای اساسی سخن خلف اللّه 72
- 5 _ 4 _ 3. بررسی برخی از شواهد فرعی خلف اللّه 79
- 6 _ 4 _ 3. سه انگیزه مهمّ رویکرد خاصّ خلف اللّه 85
- 7 _ 4 _ 3. اشاره ای به سخن «امین خولی» 89
- 8 _ 4 _ 3. سخن سیّد قطب 91
- 9 _ 4 _ 3. سخن علاّمه طباطبایی 92
- اشاره 96
- 1 _ 5 _ 3. تعریف کلّی قصّه های تاریخی و تمثیلی و اسطوره ای 96
- 5 _ 3. بررسی تفصیلی دیدگاه دکتر خلف اللّه درباره انواع قصّه قرآنی 96
- 2 _ 5 _ 3. قصّه تاریخی 97
- 3 _ 5 _ 3. قصّه تمثیلی 98
- 4 _ 5 _ 3. قصّه اسطوره ای 109
- 5 _ 5 _ 3. بحثی در باب اسطوره در قرآن 113
- 6 _ 5 _ 3. قصّه نمادین (= رمزی) 121
- 7 _ 5 _ 3. «بحران نماد» در هنر و ادب امروز 122
- 8 _ 5 _ 3. ریشه های نمادگرایی در کتب تفسیر 126
- 6 _ 3. تفکیک قصّه واقعی و تاریخی 129
- 7 _ 3. مرز قصّه های بشری و قصّه های قرآن 131
- فصل 4:عناصر قصّه قرآنی 134
- 1 _ 1 _ 4. طرح مسأله 134
- 1 _ 4. مآخذِ عناصرِ قصّه های قرآن 134
- اشاره 134
- اشاره 134
- 2. فتنه انگیزی خاور پژوهان و محافل تبشیری 135
- اشاره 135
- 1. تلقّی نادرست از صورت مسأله 135
- 2 _ 1 _ 4. موانع طرح مسأله 135
- 3 _ 1 _ 4. نادرستی ادّعای خاور پژوهان 137
- 4 _ 1 _ 4. دفاع عقلانی از دین یا افتادن در چاهی ژرف؟ 138
- 5 _ 1 _ 4. عناصر: در خدمت ارتباط و هدایت 139
- 6 _ 1 _ 4. اخذ عناصر از ذهن و زبان مردم، با پالایش 141
- 7 _ 1 _ 4. نقش دانشوران یهودی و مسیحی و صاحبان کتب اخبار 141
- 1 _ 2 _ 4. قصّه های قرآن از نوع «قصّه کوتاه» هستند 144
- اشاره 144
- 2 _ 4. توزیع عناصر 144
- 3 _ 2 _ 4. توزیع عناصر در قصّه صالح 145
- 2 _ 2 _ 4. سه عنصر برجسته در قصّه های قرآن 145
- 1 _ 3 _ 4. توازن شخصیّت و حادثه 150
- اشاره 150
- 3 _ 4. شخصیّت 150
- 2 _ 3 _ 4. تصویر عمومی از شخصیّت 151
- 3 _ 3 _ 4. نظریّه «مَثَل گونه های ساختگی» 152
- 4 _ 3 _ 4. انواع شخصیّت 153
- 5 _ 3 _ 4. مورچه و هدهد 154
- 6 _ 3 _ 4. شخصیّت حیوانی در قصّه های بشری و قرآنی 156
- 7 _ 3 _ 4. نقش زن 157
- 8 _ 3 _ 4. نگاه متعادل به زن 158
- 9 _ 3 _ 4. زنان بی نام و نشان 160
- 10 _ 3 _ 4. تصویر طبیعی از زن با همه چهره هایش 161
- 11 _ 3 _ 4. نقش مرد 164
- 12 _ 3 _ 4. شخصیّت پردازی کنایی 165
- 13 _ 3 _ 4. مردان بی نام و نشان 169
- 14 _ 3 _4. فرشته 171
- 15 _ 3 _ 4. جن 175
- 16 _ 3 _ 4. نظریّه «چهره خیالی جن» 176
- 18 _ 3 _ 4. نظریّه «نمادین بودن ابلیس» 177
- 17 _ 3 _ 4. ابلیس 177
- اشاره 178
- 4 _ 4. حادثه 178
- 1 _ 4 _ 4. حادثه زاییده قضا و قدر 179
- 2 _ 4 _ 4. حادثه غیر عادی و اعجازین 180
- 3 _ 4 _ 4. جلوه طبیعی دو نوع حادثه مزبور 181
- 4 _ 4 _ 4. سبب عنایت به این دو نوع حادثه 182
- 5 _ 4 _ 4. حادثه عادی و طبیعی 184
- 6 _ 4 _ 4. محور ارتباط وقایع، غرض اصلی هر قصّه است 184
- 7 _ 4 _ 4. دو شیوه چینش رویدادها 187
- اشاره 189
- 1 _ 5 _ 4. نقش حرکت 189
- 5 _ 4. حرکت 189
- 2 _ 5 _ 4. حرکت بر مدار واقعیّت ناب 190
- 1 _ 6 _ 4. نقش زمان 191
- اشاره 191
- 6 _ 4. زمان 191
- 2_ 6 _ 4. حرکت زمانیِ رو به پیش 193
- 3 _ 6 _ 4. استثنا در حرکت زمانی: قصّه بنی اسرائیل و گاو 194
- 4 _ 6 _ 4. رنگ زمان: ماضی 196
- 1 _ 7 _ 4. نقش مکان 197
- 2 _ 7 _ 4. نمونه تأثیر مکان در قصّه «اِسراء» 197
- 7 _ 4. مکان 197
- اشاره 197
- 3 _ 7 _ 4.مکان در قصّه یوسف 198
- 2 _ 8 _ 4. تنوّع اسلوبی در گفت و گو 199
- 8 _ 4. گفت و گو 199
- 4 _ 7 _ 4. مکان در قصّه اصحاب کهف 199
- اشاره 199
- 1 _ 8 _ 4. نقش گفت و گو 199
- 3 _ 8 _ 4. نمونه گفت و گو در قصّه موسی و دو دختر 200
- 4 _ 8 _ 4. حفظ هویّت گفت و گوگران 201
- 5 _ 8 _ 4. تناسب گفت و گو با شخصیّت 202
- 6 _ 8 _ 4. ایجاز در گفت و گو 203
- 7 _ 8 _ 4. «التفات» در گفت و گو 204
- 8 _ 8 _ 4. نمونه گفت و گو در قصّه موسی 205
- اشاره 210
- فصل 5: مفاهیم و آثار قصّه قرآنی 210
- 1 _ 1 _ 5. طبیعتِ قصّه های قرآن که بیش تر مکّی اند 210
- 1 _ 5. پیام های فکری 210
- اشاره 210
- 2 _ 1 _ 5. دینداری 210
- 3 _ 1 _ 5. رازدانیِ پیامبران 214
- 4 _ 1 _ 5. معجزه 215
- 1. نهی صریح 217
- 2 _ 5. پیام های اخلاقی 217
- 1 _ 2 _ 5. سه شیوه تثبیت و انتقال پیام های اخلاقی 217
- اشاره 217
- اشاره 217
- 2. تعجّب یا پرسشِ نکوهشی (= استفهام انکاری) 218
- 2 _ 2 _ 5. نظریّه «سمبل پردازی در نمایش اخلاق دیگران» 219
- اشاره 220
- 3 _ 2 _ 5. برخی از ویژگی های مهمّ یهود و مصریان 220
- 1. عهد شکنی 220
- 2. ضعف و بی ارادگی 222
- اشاره 223
- 1 _ 3 _ 5. نقش تربیتی پیامبران در محیط اجتماع 223
- 3 _ 5. سنّت های انسانی 223
- اشاره 224
- 2 _ 3 _ 5. انشعاب و تجزیه کافران از مؤمنان 224
- یکم. وضع معیشتی و اقتصادی 226
- دوم. وضع فرهنگی و فکری 229
- سوم. حاکمیّت پدران و سنّت های پیشین 232
- 3 _ 3 _ 5. استواری و پایداریِ عقیدتیِ مؤمنان 233
- 4 _ 3 _ 5. خوشبینی و امید پیامبران نسبت به آینده 236
- 1 _ 4 _ 5. رنگ قصّه در پرتو معجزه 238
- 4 _ 5. معجزه 238
- اشاره 238
- 2 _ 4 _ 5. تصرّف در احساس و وجدان مخاطب 239
- 5 _ 5. سرنوشت 240
- 1 _ 5 _ 5. مفهوم سرنوشت 240
- اشاره 240
- 2 _ 5 _ 5. موضع قصّه های قرآن در برابر سرنوشت 242
- 3 _ 5 _ 5. انسان: موجودی مسؤول در عرصه حیات 243
- 6 _ 5. مبارزه 244
- 1 _ 6 _ 5. نقش مبارزه 244
- اشاره 244
- 2 _ 6 _ 5. تفاوت بارز امّت های پیشین و امّت اسلامی 245
- 3 _ 6 _ 5. رویارویی دو جبهه خیر و شر 246
- 4 _ 6 _ 5. عرصه های مبارزه 249
- 7 _ 5. امید 253
- 8 _ 5. آثار قصّه های قرآن 255
- اشاره 255
- 1 _ 8 _ 5. کاستن از فشار عاطفی شدید بر پیامبر اسلام و مؤمنان 256
- 2 _ 8 _ 5. هدایت عواطف به سمت بیزاری از جلوه های زشت 259
- 3 _ 8 _ 5. تبشیر و انذار 261
- فصل 6: نمونه برداشت از قصّه های قرآن (سیری در قصّه آدم) 264
- 1 _ 6. تصویرهای هفت گانه قصّه آدم 264
- 1 _ 1 _ 6. تصویر قصّه در سوره بقره 264
- اشاره 264
- اشاره 264
- 2 _ 1 _ 6.تصویر قصّه در سوره اعراف 265
- 3 _ 1 _ 6. تصویر قصّه در سوره حجر 267
- 4 _ 1 _ 6. تصویر قصّه در سوره اِسراء 268
- 5 _ 1 _ 6. تصویر قصّه در سوره کهف 269
- 6 _ 1 _ 6. تصویر قصّه در سوره طه 269
- 7 _ 1 _ 6. تصویر قصّه در سوره ص 270
- 2 _ 6. نگرش مجموعه ای به هفت تصویر 271
- 3 _ 6. آفرینش پدر و مادرِ آغازین 273
- اشاره 273
- 1 _ 3 _ 6. اسطوره ها 274
- 2 _ 3 _ 6. ردّپای اسطوره ها در کتب تفسیر 275
- 3 _ 3 _ 6. نگاهِ خردمندانه قرآن به قصّه آفرینش آدم 276
- 4 _ 6. شجره ممنوعه 277
- 5 _ 6. هدف قصّه آدم 278
- 6 _ 6. بهشت آغازین 279
- منابع 282
- کارنامه این قلم: 285
2_ 6 _ 4. حرکت زمانیِ رو به پیش
2_ 6 _ 4. حرکت زمانیِ رو به پیش
حرکت زمانی در قصّه های قرآن، حرکتی رو به پیش است، زیرا طبیعتِ زمان اقتضای چنین حرکتی را دارد. خیال پروری در قصّه های معمولی گاه سبب می شود که زمان حرکتی قهقرایی بیابد یا در بستری جامد و ساکن(1) قرارگیرد؛ امّا قصّه قرآن که روایت کننده صادق واقعیّات است، به همه عناصر طبیعی، همچنان که تحقّق یافته اند، نظر می کند. این ترتیب طبیعی زمانی در همه قصّه های قرآن، حتّی قصّه های دارای امتداد و تعدّد حوادث مختلف، لحاظ شده است. مثلاً در سوره آل عمران، آن گاه که زنجیره ای از رویدادها را ذکر می کند، به ترتیب طبیعی زمانی کاملاً وفادار می مانَد:
1. گزینش آل عمران به رسالت:
اِنَّ اللّه َ اصْطَفی ادَمَ وَنُوحا وَالَ اِبْراهیمَ وَالَ عِمْرانَ عَلَی الْعالَمینَ.(2)
همانا خداوند آدم و نوح و خاندان ابراهیم و آل عمران را بر جهانیان برگزید.
2. نذر کردن مادر مریم که آنچه را در رَحِم دارد، وقف خدمت به خانه خدا کند:
اِذْ قالَتِ امْرَاَتُ عِمْرانَ رَبِّ اِنّی نَذَرْتُ لَکَ ما فی بَطْنی مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنّی اِنَّکَ اَنْتَ السَّمیعُ الْعَلیمُ.(3)
و زن عمران گفت: ای پروردگار من، نذر کردم که آنچه در شکم دارم از کار این جهانی آزاد و تنها در خدمت تو باشد. این نذر را از من بپذیر که تو شنوا و دانایی.
1- برای نمونه، مقایسه شود با برخی از فیلم های «کژیشتف کیشلفسکی».
2- آل عمران / 33.
3- آل عمران / 35.