بررسی زندگی امام حسین علیه السلام از ولادت تا شهادت صفحه 1

مقدمه

ای گشته فلک منور از رأی حسین افتاده ملک چو سایه در پای حسین شد رنگ قمر عارض زیبای حسین طوبی خجل از قامت رعنای حسین ای گشته عیان بنزد اقبال حسین دانسته زقول نبوی حال حسین خواهی که خداوند تو را دارد دوست ر دل جا ده محبت آل حسین ملل پیشرفته جهان ملتی هستند که برای آینده شان از گذشته سرمشق گیرند و مسیر بزرگان آباء و اجداد و اقوام خود را انتخاب کنند تا به مطلوب خود برسند. ملت رستگار آن است که اخبار تاریخی _ ملی خود را حفظ و در آن سیر کند تا به سرحد کمال نائل گردد.جالب ترین صفحات اوراق گذشته تاریخ شرح حال رجال و پیشوایان جامعه بشری است که برای سعادت خانواده یا ملت خود قیام کرده و گام های بلند برداشته و باخطرات خانمان برافکن مبارزه کرده اند و در نتیجه نسل آینده و اخلاف آن ها از این مجاهدت برای پیشرفت و ارتقاء فردی و جمعی استفاده نموده اند. بهره گیری از سیره بزرگان سنت بشری است که هر قوم و ملتی آداب و عادات حرکات و سکنات کردار وگفتار بزرگان خود را به عمل گذاشته و به صورت شئون ملی و رسوم اجتماعی درآورده است پس مجموعه اندیشه و گفتار و کردار بزرگان یک قوم آداب ملیت و شئون قومیت آن جامعه را تشکیل می دهد.هرکه ناموخت از گذشت روزگار هیچ

ناموزد زهیچ آموزگار

میلاد سیدالشهداء

اشعه آفتاب وجود مبارک «با سوابقی که جبرئیل به پیغمبر خدا از مولود او خبر داده بود» روز پنج شنبه سوم شعبان سال چهارم هجرت در مدینه از مشرق دامان فاطمه زهرا (س) در خانه امیرالمؤمنین (ع) پرتو افکن گردید. او دومین ثمره پیوند فرخنده علی (ع) و حضرت فاطمه (س) بود.حسین بن علی (ع) در دوران خود به شجاعت و آزادگی و ایستادگی در برابر ستم شهرت داشت میلادش مانند زندگانی و شهادتش شگفت انگیز است حضرت در مدت زندگی خود در کنار جدش رسول خدا (ص) با آن حضرت مأنوس بوده و حتی وقت نماز از آن حضرت جدا نمی شد. رسول خدا (ص) سخت به او و برادرش اظهار علاقه کرده و با جملاتی که درباره آنها فرمودند، گوشه ای از فضایل آنها را برای اصحاب بازگو کردند. اکنون در آثار حدیثی شمار زیادی فضیلت برای امام حسین (ع) نقل شده که بسیاری از آنها نظیر حدیث «الحسن و الحسین سیدا شباب أهل الجنه متواتر بوده و یا فراوان نقل شده است بعد از تولد حسین (ع)، بی درنگ او را که شش ماهه به دنیا آمده بود، به حضور پیغمبر خدا (ص) بردند. به اتفاق تمام مورخان رسول خدا کام کودک را با آب دهان خود برداشت و زبان در دهان او گذاشت و او را از شیره جان خود سیراب کرد و فرمود: «حسین منی و انا من حسین و آن طور که میل داشت حسین را پرورش داد و تربیت کرد تا بزرگ شد. ابن اثیر می نویسد: در زمان تولد امام حسین (ع)، رسول خدا

(ص) در گوش راست او اذان و در گوش چپش اقامه گفت و اسراری را به گوش او خواند و اماناتی به او تحویل داد. حسین هم اسرار و امانت جدش را بهتر از هر کس حفظ کرد و به عمل گذاشت در مسیر تاریخ سه نفر شش ماهه به دنیا آمدند.آنچه از تاریخ به دست می آید، سه نفر شش ماهه به دنیا آمده اند:یحیی بن زکریا، عیسی بن مریم و حسین بن علی (ع)عالمان طبیعی اروپا از روی موازین علمی تکامل ثابت کرده اند که جنین آدمی شش ماهه کامل نمی شود و زیست نمی کند. هر مولود شش ماهه ناقص الخلقه می شود؛زیرا مقدار تکامل سلول های او به حد زیست نرسیده و می گویند هر مولودی باید کمتر از 2500 گرم وزن نداشته باشد و حد کمال جنینی او در نه ماهگی است و حال آن که حسین شش ماهه به دنیا امد و این قول مورد انفاق فریقین است و از نظر صورت و سیرت هم زیباترین و کامل ترین افراد بشر بود. نه تنها نقصی در او دیده نشد بلکه به کمال جسمانی و رشد کامل روحانی خود رسید. قیام عاقلانه و حکیمانه او مثل اعلای کیاست و سیاست و نشانه جرئت بود. نباید حساب زندگانی ابی عبدالله را با سایر مردم عادی مقایسه نمود.حسین مرد آسمانی بود و از آب و خاک ِ دیگر عجین شده و نشو و نما یافته و سیر فکری اوباعث نجات بشر از نابخردی است ابن شهر آشوب می نویسد: پس از تولد حسین فاطمه مریض شد و رسول خدا (ص) دایه خواست حسین از پستان احدی شیر نخورد مگر آن که

چهل شبانه روز از انگشت و زبان پیغمبر (ص) تغذیه کرد تا بزرگ شد.

دوران کودکی سیدالشهداء

امام حسین (ع) تا هفت سالگی زیر نظر مقام نبوت و رسالت سایه وار حرکت می کرد و در کنار مهد عصمت و طهارت بود. تا سی و هفت سالگی در حجر ولایت مطلقه الهیه پدرش و تا چهل و هشت سالگی در کنار مهر و عاطفه امامت برادرش حضرت مجتبی عمر گذرانیده و یازده سال هم دوره امامت و ولایت مطللقه خود او بود. بنابراین دوران ِ کودکی و جوانی کمال و امامت او در مهبط نزول وحی و مهد عصمت و دامان ولایت و ساحل امامت و مکتب ولایت ادامه داشته تا عاشورا که سن او پنجاه و هفت سال سال وهفت ماه بود.در تربیت حسین اسرار شرافت پاکیزگی فضیلت سعادت سیادت شهامت شجاعت استقامت و پافشاری در راه دین عزت و حمیت حفظ ناموس و حقوق دیگران دستگیری از بینوایان احقاق حق مستمندان تسلیم نشدن و زیر بار زور نرفتن طرفداری از حق و حقیقت نهفته است سجایایی که حسین از جد و پدر و مادرش به ارث برد برای احدی امکان پذیر نبود.در پرورشگاه محمدی شخصیت حسین عامل مؤثری در احیاء شریعت اسلام بود و مثل اعلای درس فضیلت و اخلاق گردید.دوستی حسین برای پیغمبر نه تنها از راه عاطفه فرزندی بود، بلکه برای سفارشاتی بود که از زبان وحی گرفته و حسین را سبب ِ جاودانگی و استمرار رسالت و نبوت خود شناخت حسین احیاگرِ مجد و عظمت اسلام و سبب ابقاء حیات اجتماعی مسلمین برای همیشه