سلحشوران طف (شرح زندگانی اصحاب امام حسین علیه‌السلام) صفحه 207

یزید همواره شمشیر می‌زد تا اینکه به درجه رفیع شهادت نایل شد.

کمیت اسدی در این خصوص گفته است:

و مال ابو الشعثاء أشعث دامیاو أنّ أبا حجل قتیل مجحل یعنی: ابو شعثا به خاک و خون کشیده شد و ابو جحل آغشته به خون گردید.

حارث بن امرئ القیس کندی‌

حارث، از دلاور مردان بسیار نیایشگر به شمار می‌آمد و در تاریخ جنگ‌ها از او یاد شده است. وی ابتدا در اردوگاه عمر سعد قرار گرفت ولی آن زمان که سپاهیان عمر سعد، سخنان امام حسین علیه السّلام را پذیرا نشدند، او به امام پیوست و در رکاب آن حضرت مبارزه کرد تا به فیض شهادت نایل گشت.

صاحب حدائق گفته است: حارث، در نخستین حمله به شهادت رسید «1».

زاهر بن عمرو کندی‌

وی، دلیر مردی کارآزموده و معروف به شجاعت و علاقه‌مندی‌اش به اهل بیت، مشهور بود. سیره‌نویسان گفته‌اند: هنگامی که عمرو بن حمق، بر ضد زیاد شورید، زاهر نیز او را همراهی می‌کرد و در گفتار و کردار، یار و همدم او بود و آن‌گاه که معاویه به جستجوی عمرو پرداخت، زاهر را نیز تحت پیگرد قرار داد، عمرو را کشت و زاهر موفق به فرار شد. او در سال 60 هجری، حج بجا آورد و در مسیر راه با حسین علیه السّلام دیدار کرد و به ملازمت رکاب او در آمد و در کربلا در کنار آن حضرت، حضور یافت.

سروی گفته است: زاهر، در نخستین حمله به شهادت رسید «2».

______________________________
(1). حدائق الوردیة: 122.
(2). مناقب: 4/ 113؛ ر. ک: 45/ 72 و مستدرکات علم رجال الحدیث: 3/ 416.