سلحشوران طف (شرح زندگانی اصحاب امام حسین علیه‌السلام) صفحه 6

بخش شانزدهم: شهدای تمیمی‌

حرّ بن یزید ریاحی 245

حجّاج بن بدر تمیمی سعدی 257

بخش هفدهم: یاران متفرقه ابا عبد اللّه الحسین علیه السّلام‌

جبلة بن علی شیبانی 261

قعنب بن عمر نمری 261

سعید بن عبد اللّه حنفی 262

فرازهایی سودمند، در مورد یاران حسین علیه السّلام 265

سخن ناشر

مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضی نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدِیلًا. «1»

نیم قرن پس از هجرت پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم در تاریخ، واقعه‌ای شگفت‌انگیز، غم‌افزا و در حقیقت در نوع خود بی‌سابقه، رخ داد. در این واقعه مهم و اساسی که باید بر آن، جنگ تمام عیار میان حق و باطل و نور و ظلمت نام نهاد، در یک سو، تاریک‌اندیشان خفاش صفتی که از نور بعثت می‌گریختند و سعی در خاموش نمودن آن داشتند، قرار گرفته بودند و در سوی دیگر، حق‌جویانی که چون ابو ذر و سلمان، گرد پیامبر رحمت می‌گشتند تا نور، مهر و نشانه نبوّت را بیابند، وجود داشتند.

در حادثه کربلا، نقش خواص و عوام و پدیدآورندگان آن حادثه غم‌انگیز، قابل دقّت و مطالعه است. مسئله‌ای به بزرگی قیام خونین کربلا، زمینه‌هایی دارد که باید مورد تأمّل قرار گیرد. مهم‌ترین عامل پیدایش این حادثه تلخ، انحراف مسئله رهبری از مسیر صحیح آن بود تا جایی که پس از چند سال، مجددا سنّت‌های جاهلی در جامعه، مورد توجّه اداره کنندگان قرار گرفت و ارزش‌های اسلامی- که پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم برای آنها زحمات فراوانی متحمّل شد- در جامعه کم رنگ شد؛ غیرت دینی، افول نمود، شخصیت‌هائی چون امیر المؤمنین علیه السّلام خانه‌نشین شدند، حق در حصار بدعتها گرفتار آمد، امر به معروف و نهی از منکر در جامعه متروک ماند و در یک کلام: قرآن و عترت، در انزوا قرار گرفت.

به هر حال، در حادثه کربلا، قدرت دو تفکر، دو گونه تربیت، دو نوع نگرش به