زندگانی حضرت امام حسین علیه السلام صفحه 178

حاجیان سرقت نماید و آنچه را دزدیده است به صدقه بدهد. همانا صدقه، صدقه کسی است که در به دست آوردن آن پیشانیش عرق کرده و گرد و غبار بر چهره اش نشسته باشد» «1».

-1

وعظ و ارشاد

حضرت امام حسین علیه السّلام به موعظه کردن مردم و راهنمایی آنان اهمیت می داد همان گونه که قبل از او، پدرش برای این امر اهمیت قایل بود و هر دوی آنان تقویت نیروهای خیر در نفوس و جهت دادن مردم به سوی حق و خیر و دور کردن آنان از خصلتهای شرّ از قبیل تعدی، غرور، خودسری و غیره را در نظر داشتند که در اینجا به بعضی از موارد روایت شده از آن حضرت، اشاره می شود:

(2) 1- حضرت فرمود: «شما را به تقوای الهی سفارش می کنم و از روزهای خدا بر حذر می دارم و پرچمهایش را برای شما بر می افرازم که گویی آن امر مخوف با ورود ترسناکش و رسیدن ناخواسته اش و طعم ناگوارش ناپدید گشته و جانهایتان را در خود فرو برده و میان عمل و شما حایل شده است، پس با تندرستی بدنها و مدت عمرها بشتابید که گویی شما سر بر آورده های پیشامدهایش هستید که شما را از روی زمین به درون آن و از بالای آن به زیر و از انس آن به وحشتش و از آسایش و روشنی به تاریکیش و

از فراخی آن به تنگیش منتقل می سازد آنجا که نه خویشاوندی دیدار می گردد و نه بیماری عیادت می شود و نه فریادرسی، پاسخ می شنود. خداوند، ما و شما را بر سختیهای هولناک آن روز، یاری دهد و ما و شما را از کیفر آن برهاند و برای ما و شما ثواب فراوانش را نصیب گرداند.

______________________________
(1) دعائم الاسلام 1/ 249.
(1) ای بندگان خدا! پس اگر آن نزدیکترین هدف و فاصله سفر شما باشد، برای هر عمل کننده کافی می بود که غمهایش را بر آن قرار دهد و او را از دنیایش بازدارد و زحمتش را برای رها شدن از آن فراوان سازد، پس چگونه است در حالی که وی پس از آن در گرو اعمال خویش است و برای حساب آن نگهداشته می شود، نه همکاری دارد که او را از آن نگهدارد و نه پشتیبانی که آن را از او دور سازد و در آن روز «کسی را ایمانش سود نبخشد اگر قبلا ایمان نیاورده و یا با ایمان خود، خیری حاصل نکرده باشد، بگو منتظر باشید که ما منتظریم» «1».