حماسه عاشورا صفحه 1

مقدمه

در حدیثی از حجه ابن الحسن (عج) آمده است: (بسم الله الرحمن الرحیم،کهیعص) کاف: کربلا، ها: هلاکت، یا: یزید، عین: عطش، صاد: صبر.دیدگانت پر اشک، لبانت خشکیده، سینه ات گداخته، قلبت شعله ور، روحت پر تلاطم، لیکن مهار نفست بر مشت. سرود ایمان بر لب، نوای توحید در کام، یاد خدا در دل،دستار پیامبر (ص) بر سر، کهنه پیرهن امانت مادر در بر، بزم اشک واره در پیش. ای حسین (ع)، ای راز دار منزل وحی، غم سرای خیمه هایت، سوزش قلب زنانت، گریه نوباوگانت، آه و سوز خواهرانت، عالمی را اشک ریزان می کند.شعاع جمال کبریایی اش را و جلوه جمیل الهی اش را کدامین بیان و قلم تواند ترسیم نماید؟ آن چنان که تا کنون علمای بزرگوار شیعه و دانشمندانی از اهل سنت و حتی نویسندگانی از سایر ملل و ادیان درباره فضایل و مناقب و قیام مولی الکونین سیدالشهدا حضرت امام حسین (ع) سخن ها گفته و کتاب ها و مقاله ها به رشته تحریر در آورنده اند، هر چند که اغلب دارای نکته های قابل توجه و ارزنده می باشند، اما همه بیانگر ابعاد بسیار کوچکی از عظمت و مقام والای آن حضرت است. از آن جا که بر هر فرد لازم است عطش عشق خویش را به حضرت ابراز نماید، نوشته حاضر نیز، قطره ای است از اقیانوس بی کران مقام با کرامت ایشان.این کوچک ترین خادم، مقاله را به روح بزرگش هدیه می کنم و امیداورم که آن امام کریم این هدیه ناچیز را بپذیرد.

شهادت امام حسین در کلام معصوم

رسول مکرم اسلام (ص): «ان لقتل الحسین حراره فی قلوب المؤمنین لا تبرد ابداً؛به راستی که با شهادت حسین (ع) آن چنان شور و حرارتی در دل مؤمنین ایجاد کرد که

هیچ گاه به سردی نخواهد گرایید».سید الشهدا (ع): «... انا قتیل العبره، لا یذکرنی مؤمن الاّ استعبر؛ منم کشته گریه،هیچ مؤمنی مرا یاد نمی کند، مگر آن که سرشک غم از دیدگانش جاری می شود».امام باقر (ع): «ما بکت السماء علی احد بعد یحیی بن زکریا الاّ علی الحسین بن علی، فانّها بکت علیه اربعین یوماً؛ بعد از یحیی بن زکریا آسمان در مرگ کسی نگریست،مگر در شهادت حسین بن علی (ع) که چهل روز در این مصیبت گریان بود».امام رضا (ع): «.. ان یوم الحسین اقرح جفوننا و اسبل دموعنا واذل عزیزنا بارض کرب و بلا واورثتنا الکرب و البلا الی یوم الانقضاء...»؛ همانا روز [مصیبت] حسین (ع) چشمان ما را خسته و مجروح کرده و اشک های ما را ریزان نموده و عزیزان ما در آن سرزمین غم بار گرفتار خواری (ظاهری) شدند، مصایب آن روز به گونه ای است که برای همیشه ما را غمگین و داغدار کرده است».امام مهدی (عج): «فلئن اخّرتنی الدهور، وعاقنی عن نصرک المقدور و لم اکن لمن حاربک محارباً ولمن نصب لک العداوه مناصباً، فلاندبنک صباحاً و مساءً، و لابکین ّ لک بدل الدموع دماً..؛ اگر زمانه به تأخیرم انداخت و مقدرات از یاری ات بازم داشت و نتوانستم در رکاب تو با دشمنانت بجنگم، ولی از بام تا شام در یاد تو سرشک غم از دیده می بارم و به جای اشک خون می گریم».

شجاعت امام حسین

مقصود از شجاعت، برتری روحی و عظمت و والایی نفس و پایداری در شداید و تسلیم نشدن در مقابل زور و ستم و بی باکی است.الف) آن حضرت از آغاز انقلاب تا عصر عاشورا، با آن همه ناملایمات، سختی ها و مصایب

در مقابل سیل دشمن هیچ گونه سخن یا حرکتی که نشانگر خواری و ذلت باشد،از خود نشان نداد، بلکه محور کلام و مرام او عزت، حریت و کرامت بود.ب) او با کمال شجاعت بر بالین یاران می نشست. به تنهایی از میان انبوه دشمن، جسد فرزند برادر را به سینه چسباند و به خیمه برد. و با اطمینان خاطر در مقابل دشمن دعا خواند. و با آرامش به فرزند بیمار خود دعا آموخت.ج) امام تنها بود. در حالی که سر و بدنش مجروح بود، اما آن چنان با شمشیر به دشمن حمله می نمود که آنان از چپ و راست می گریختند.

طلیعه قیام کنار مرقد پیامبر