اربعين
بِسْمِ اللَّه الرحمن الرحيم
يكي از معتقدات مردم كه همواره سنت بر آن جاري بود تذكار و تشكيل مجلس يادبود براي درگذشتگان پس از گذشت چهل روز مي‌باشد، روز اربعين خويشاوندان و دوستان ميّت پيرامون همديگر اجتماع مي‌كنند و براي بزرگداشت متوفي و طلب مغفرت خيرات و مبرّات كرده و اشعار و مراثي مي‌خوانند و خصوصيات اخلاقي و مزاياي اجتماعي او را بيان مي‌كنند و چون آدمي فراموشكار است و همواره به امور مرگ و آخرت توجهي ندارد از اين جهت تشكيل مجلس چهلم براي زندگان نيز مفيد است و آنان را به ياد مرگ مي‌اندازد.
انعقاد مجلس اربعين و گفتگوهايي كه در آن رد و بدل مي‌شود و خطبه‌ها و اشعاري كه در آنجا خوانده مي‌شود در دلها اثر مي‌گذارد و مردم از اين گفتگوها و بيان فضائل اخلاقي استفاده مي‌كنند و آن خطبه‌ها و اشعار و مراثي در كتابها ثبت شده و مرور تاريخ آنها را از بين نمي‌برد آيندگان نيز از آن استفاده مي‌كنند.
اين سنت حسنه كه همواره جاري بوده و در مورد شخص متوفي تفاوت دارد، البته معلوم است كه متوفي اگر داراي شخصيت ممتاز باشد و فضائل و بركات داشته باشد مجلس آن هم به همان اندازه اهميت پيدا مي‌كند، در اين گونه مجالس به تناسب مقام از فضائل و مكارم سخن گفته مي‌شود و از اصلاحات جامعه و دفع مضار و مفاسد و جلب منافع گفتگو مي‌گردد و مردم را به طرف تهذيب نفس و كسب خيرات دعوت مي‌كنند.
ابوذر غفاري از حضرت رسول اكرم صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِه وَ سَلَّم روايت مي‌كند كه آن جناب فرمود:
زمين بر مؤمن متوفي چهل روز گريه مي‌كند (1)
و زراره از حضرت صادق صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْه نقل كرده كه آن حضرت فرمود:
آسمان براي حضرت امام حسين صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْه چهل روز گريه كرده و علامت اين گريه آن بود كه در اين مدت هنگام صبح آسمان خون آلود مي‌شد و زمين نيز چهل روز گريه كرد و آفتاب هم چهل روز كه علامت آن طوفانهاي سياه و كسوف و قرمزي در زمين و آسمان بود و نيز فرمود: