نامه ها و ملاقاتهای امام حسین ( ع ) صفحه 55

( ( ق_ال الباقر ( ع ) لما هم الحسین ( ع ) بالشخوص عن المدینه اقبلت نسا بنی عبدالمطلب فاجتمعن للنیاحه حتی مشی فیهن الحسین فقال : انشدکن اللّه ان تبدین هذاالا مر معصیه للّه ولرسوله فقالت ل_ه ن_س_ا ب_نی عبدالمطلب : فلمن نستبقی النیاحه والبکا فهو عندنا کیوم مات فیه رسول اللّه ( ص ) وع_لی وفاطمه ورقیه وزینب وام کلثوم فننشدک اللّه وجعلنا اللّه فداک من الموت یا حبیب الا برار من اهل القبور ! . واقبلت بعض عماته تبکی وتقول : یا حسین ! لقد سمعت الجن ناحت نبوحک وهم یقولون : . فان قتیل الطف من ال هاشم _____ اذل رقابا من قریش فذلت . حبیب رسول اللّه لم یک فاحشا _____ ابانت مصیبتک الا نوف وجلت

) ) ( ( 219 ) ) . ( ( جابر از امام باقر ( ع ) نقل می کند, هنگامی که امام حسین ( ع ) تصمیم به حرکت از مدینه گرفت , زن_ان ب_ن_ی ه_اشم جمع شدند وشروع به نوحه وگریه کردند امام ( ع ) درمیان آنان رفت وفرمود : ش_م_ارا به خدا سوگند ! مبادا کاری انجام دهید که موجب معصیت خدا ورسول شود بانوان عرض ک_ردند : پس برای چه کسی گریه کنیم ؟

امروزهمانند روزی است که پیامبر ( ص ) , امیرالمؤمنین , فاطمه , رقیه , زینب وام کلثوم وفات کردند, تورا قسم می دهیم وجان ما فدایت که مبادا در این راه کشته شوی ! . بعضی از عمه های حضرت , گریه کنان خدمت حضرت عرض کردند که ازجنیان شنیدیم که برای شما نوحه می خواندند وگریه می کردند وچنین می گفتند : . ح_س_ی_ن ( ع ) ب_ا ک_شته شدنش , بزرگانی از قریش را خوار کرده وآنان هم خوارشدند فرزند مورد ع_لاق_ه پ_یامبر, شخص بدی نبود ( که مستحق قتل باشد ) وبا کشته شدن حسین , بینی ها به خاک مالیده شد ) ) . ال_ب_ت_ه جنیان در موارد متعددی برای حضرت نوحه خوانده اند که علاقمندان می توانند به کتاب کامل الزیارات , باب 29 مراجعه فرمایند .

نقش بانوان در حادثه کربلا .

زن_ه_ا در ح_ادث_ه ک_رب_لا نقش مهمی را ایفا کردند بزرگ بانوان در کاروان کربلا,عقیله بنی هاشم ( ( زینب کبری ( س ) ) ) که بعد از شهادت ابا عبداللّه ( ع ) راه حضرت را بااسارت خود وفرزندان

, ادامه م_ی ده_د, ولی گذشته از او, زنان دیگر هم در حرکت امام ( ع ) شهامتهای بی نظیری از خود نشان دادند, از جمله ( ( جناده بن کعب ) ) همراه عیال وفرزندش به کربلای آیند و ( ( عمرو بن جناده ) ) در م_ک_ه ب_ه سیدالشهدا ( ع ) ملحق می شود تا اینکه در روز عاشورا جناده بن کعب به شهادت می رسد وف_رزن_دش ب_ع_د ازپ_در, ع_ل_م را ب_ه دس_ت م_ی گیرد وبه میدان می آید, ولی امام ( ع ) اورا منع می کندومی فرماید هم اکنون پدرت کشته شده وآمدن تو به میدان , برای مادرت سنگین است اما او گفت : ( ( ان امی هی التی امرتنی , مادرم به من فرمان داده که جان ناقابل خودرا فدای شما کنم ) ) ج_وان ب_ه م_ی_دان آم_د تا اینکه کشته شد, سپاه عمر سعد, سراورا به طرف امام حسین ( ع ) پرتاب ک_ردن_د اما مادر, سر فرزندش را برداشت وآن را به طرف یکی از دشمنان پرتاب کرد ویک نفررا هم ک_ش_ت , آن_گ_اه ب_ه خ_ی_م_ه آم_د وعمودخیمه را برداشت که به میدان برود, ولی حضرت اورا بر گردانید ( ( 220 ) ) .

شهادت همسر عبداللّه بن عمیر کلبی .

بعد از شهادت ( ( عبداللّه بن عمیر کلبی ) ) , همسرش به طرف جنازه شوهر آمدودر بالین او نشست وخ_اک را از ص_ورت_ش ت_م_ییز کرد ومی گفت : ( ( هنیئا لک الجنه , اسال اللّه الذی رزقک الجنه ان یصحبنی معک ) ) . ( ( بهشت بر تو گوارا باد, آرزو

دارم که من هم در بهشت در کنار تو باشم ) ) . در ای_ن ه_نگام شمر به غلامش ( ( رستم ) ) دستور داد تا با عمودی به آن زن حمله کند واورا بکشد وبدین وسیله همسر ( ( عبداللّه بن عمیر ) ) نیز در زمره شهدای کربلانامش جاودانه شد ( ( 221 ) ) .

مادرانی که شاهد شهادت فرزندان خود بودند .