حکمت های جاوید (چهارده موضوع تبلیغی از سخنان امام حسین علیه السلام) صفحه 117

1- 109. الملهوف علی قتلی الطفوف، ص 134 .

امام حسین علیه السلام با این سروده می خواهد بفرماید که جان ها و مال ها در معرض نابودی است؛ ولی من با مردمی رو به رو هستم که دنیا را گرفته و امام و دین خود را قربانی حفظ دنیای خود کرده اند.

4 - عبید اللَّه بن حرّ جعفی و دنیا

یکی از ملاقات هایی که بین امام حسین علیه السلام و افراد دیگر در بین راه مکّه به کربلا روی داد، ملاقات امام با عبید اللَّه بن حرّ جعفی بود.

در منزل بنی مقاتل به امام اطلاع دادند که عبید اللَّه بن حرّ جعفی نیز در این منزل اقامت گزیده است. امام علیه السلام نخست حجّاج بن مسروق (مؤذّن کاروان) را نزد وی فرستاد. حجّاج به عنوان یک بشارت به او گفت: اینک حسین بن علی علیهما السلام به اینجا آمده و تو را به یاری می طلبد. عبید اللَّه گفت: من از شهر کوفه بیرون نیامدم مگر اینکه مردم را آماده جنگ با او دیدم و من توانایی یاری او را ندارم. پس از آنکه حجّاج سخن او را به امام رساند، امام علیه السلام خود با چند تن از اصحاب به سوی خیمه ای که او در کنار چشمه آبی برپا کرده بود، رفتند و او از امام استقبال کرد.

خود عبید اللَّه می گوید: چون چشمم به آن حضرت افتاد، دیدم که در همه عمرم، انسانی زیباتر و هیبتی گیراتر از او ندیده ام؛ ولی با وجود این، برای هیچ کس مانند او دلم نسوخت و هیچ گاه نمی توانم فراموش کنم وقتی را که آن حضرت حرکت می کرد و چند کودک دور او را گرفته بودند. چون به چهره امام نگاه کردم، دیدم رنگ محاسنش بسیار مشکی است. پرسیدم که رنگ طبیعی است یا خضاب کرده اید؟ امام پاسخ داد: «پیری من زودرس بود». از این سخن امام فهمیدم که رنگ خضاب است.