حکمت های جاوید (چهارده موضوع تبلیغی از سخنان امام حسین علیه السلام) صفحه 151

وقتی ما در یک جامعه اسلامی، در برابر پادشاه ستم گر با آن قدرت و خطری که دارد، چنین وظیفه ای داریم، در برابر افراد فاسد و مفسد عادی اجتماع، وظیفه ما بسیار روشن است.

مسلمانان برای سلامت جامعه خود باید به این مسؤولیت مشترک، به خوبی عمل کنند وگرنه دود آن به چشم همه می رود و همگان آسیب خواهند دید. از این رو قرآن می فرماید:

«وَاتَّقُوا فِتْنَهً لا تُصِیبَنَّ الَّذِینَ ظَلَمُوا مِنْکُمْ خآصَّهً...»(1)؛

از فتنه ای که تنها به ستم کاران شما ضرر نمی زند، بپرهیزید.

نتیجه ترک امر به معروف و نهی از منکر

امام حسین علیه السلام در کربلا:

حسین بن علی علیهما السلام در دوم محرم سال 61 هجری وارد کربلا شدند، پس از توقفی کوتاه، در میان یاران، فرزندان و افراد خاندان خویش قرار گرفتند و ضمن خطبه ای، وضعیت اسف بار جامعه آن روز و وظیفه یک مسلمان را در برابر آن ناهنجاری های دینی و فرهنگی بیان کردند.

«... أمّا بعد فقد نزل بنا من الأمر ما قد ترون وأنّ الدنیا قد تغیرت وتنکّرت وأدبر معروفُها ولم یبق منها إلّا صُبایه کصبایه الإناء وخسیس عیش کالمرعی الوبیل. ألا ترون إلی الحق لا یعمل به وإلی الباطل لا یتناهی عنه لیرغب المؤمنُ فی لقآء اللَّه، فإنّی لا أری الموت إلّا السعاده والحیاه مع