حکمت های جاوید (چهارده موضوع تبلیغی از سخنان امام حسین علیه السلام) صفحه 18

1- 14. الأمالی أو المجالس، ص 131.

مصادیق امامان نور و نار

امام حسین علیه السلام بارها تلاش می کند چهره حاکمان بنی امیه و نالایق بودن آنان را به مردم گوشزد کند، یکی از این موارد، اشاره به نادیده گرفتن وصیت مهم پیامبر صلی الله علیه وآله است.

مقدمه تاریخی

سال هشتم هجری، مکّه به محاصره کامل سربازان اسلام درآمد. ابوسفیان رییس حزب قریش، شبانگاه با عبّاس به بیرون مکّه آمد و شعله های آتش را بر بالای قلّه های مرتفع اطراف مکّه مشاهده کرد. وی از یک سو، قدرت ظاهری پیامبر صلی الله علیه وآله را در ده هزار نیروی مسلح سواره و پیاده دید و از سوی دیگر، از نفوذ معنوی آن حضرت - که در هنگام وضو گرفتن ایشان، پیروان آن حضرت نمی گذارند قطره ای از آب وضوی پیامبر به زمین بیفتد و آن را برای تبرّک به بدن و لباس خود می مالند - متحیر ماند و ناچار برای حفظ جان و موقعیتش تسلیم شد.

بنابراین، ابوسفیان و خاندانش دین را با اعتقاد نپذیرفتند. به همین علّت پیامبر سفارش بسیار کرد که نگذارید این خاندان به موقعیت اجتماعی و قدرت دست یابند که آداب و رسوم جاهلی خود را زنده خواهند کرد.

متأسفانه سه سال پس از رحلت پیامبر صلی الله علیه وآله که شام فتح شد، خلیفه دوم عمر، یکی از فرزندان ابوسفیان به نام یزید را به استانداری شام منصوب کرد. منطقه ای که با فاصله بسیار از مرکز حکومت، به فردی نیاز داشت که ضمن اداره منطقه، دین خدا را نیز به مردم بشناساند، در حالی که این خاندان تا پنج سال قبل از آن، به جنگ با اسلام مشغول بودند.