حکمت های جاوید (چهارده موضوع تبلیغی از سخنان امام حسین علیه السلام) صفحه 24

1- 20. ارشاد مفید ج 2، ص 79؛وقعه الطف لابی مخنف ص 83؛ بحارالانوار ج 44، ص 377.

2- 21. الکامل فی التاریخ، ج 4، ص 21؛ موسوعه کلمات الامام الحسین علیه السلام، ص 313 .

1 - عامل به قرآن: «العامل بالکتاب»

مجموعه آیات قرآن، محور سه موضوعند: اعتقادات، احکام و اخلاق. کسی که می خواهد محیطی اسلامی را رهبری کند، لازم است مجسمه عملی دین باشد، به گونه ای که رفتار او گویای رسوخ اعتقادات دین در ذات وی باشد. کسی می تواند به احکام دین عمل کند که آن را به خوبی بشناسد و بزرگ ترین فاجعه در صدر اسلام، پس از رحلت پیامبر صلی الله علیه وآله این بود، افرادی که خلافت را تصاحب کردند، به خود حق می دادند که مفسّر قرآن و مبین احکام هم باشند؛ یعنی غیر از به دست گرفتن قدرت سیاسی و اجتماعی مسلمانان محراب و منبر پیامبر صلی الله علیه وآله را نیز اشغال کرده و به جای رسول اللَّه صلی الله علیه وآله سخن می گفتند، در حالی که از کمترین اطّلاعات دینی برخوردار بودند.

مثلاً خلیفه دوم (عمر) دستور داد زن حامله ای را که از دنیا رفته بود، با بچّه در رحِمَش دفن کنند، در حالی که بچّه زنده بود. حضرت علی علیه السلام حکم صحیح را دادند که باید بچّه را از شکم مادر درآورند. آن گاه عمر گفت: «لولا علی لهلک عمر».

2 - همراهی با عدالت: «والآخِذ بالقسط»

والقسط هو النصیب بالعدل کالنصف والنَّصَفه»(1).

امام علیه السلام عمل به کتاب (قرآن کریم) را شرط اول ذکر کردند، که در واقع، سه شرط بعد نیز در کتاب وجود دارد؛ که این سه از نظر اهمیت، به عنوان ذکر خاصّ بعد از عام آورده شده اند.