حکمت های جاوید (چهارده موضوع تبلیغی از سخنان امام حسین علیه السلام) صفحه 99

فصل پنجم: آزمایش الهی در سخنان عاشورایی

مقدمه

«إِنّا جَعَلْنا ما عَلَی الأَرْضِ زِینَهً لَها لِنَبْلُوَهُمْ أَیهُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً»(1)؛ ما آنچه را روی زمین است، زینت آن قرار دادیم تا آنان را بیازماییم که کدامشان بهتر عمل می کنند.

بلی (یبلو) الرجل: آن مرد را آزمود، تجربه اش کرد، امتحانش نمود.(2)

یکی از سنّت های تغییر ناپذیر الهی، امتحان و آزمایش انسان ها است. خداوند متعال دنیا را به گونه ای آفریده است که هر انسانی طبیعتاً گرچه بی توجّه باشد، امتحان خواهد شد و هر چه اشیای پیرامون او جذّابیت بیشتری داشته باشد، آزمایش او سخت تر خواهد بود.

علّامه طباطبایی قدس سره در تفسیر خود، ذیل این آیه شریفه آورده است:

نفوس انسانی - که در اصل، جوهری است علوی و شریف - هرگز مایل نبود که بر زمین دل ببندد و در آنجا زندگی کند؛ ولی عنایت خداوند