- الاهداء 1
- خطب سيدالشهداء الامام الحسين (خطبهها و سخنان بليغ حضرت امام حسين) 1
- مقدمهي ناشر 1
- مقدمهي مترجم 1
- مقدمهي مؤلف 1
- از سخنان آن حضرت به نافع بن ازرق 2
- و من كلام له لنافع بن الازرق 2
- اشاره 2
- از سخنان آن حضرت دربارهي توحيد و يگانه پرستي 2
- اشاره 2
- و من خطبة له 3
- اشاره 3
- اشاره 3
- از خطبههاي آن حضرت 3
- و من خطبة له يحث الناس علي قضآء الحوآئج و اصطناع المعروف 3
- از خطبههاي آن حضرت دربارهي تشويق مردم به نيكوكاري و برآوردن حوايج مردم 3
- اشاره 4
- و من خطبة له يدعو الناس للمسير الي الشام مع ابيه 4
- اشاره 4
- ومن كلام له مع ابيذر 4
- از خطبههاي آن حضرت براي حركت مردم كوفه به سوي شام و معاويه، در ركاب پدر بزرگوارش 4
- از سخنان آن حضرت به اباذر غفاري 4
- اشاره 5
- از سخنان آن حضرت دربارهي زهد در دنيا 5
- و من كلام له في اتخاذ الزهد متاعا في الدنيا 5
- و من كلام له 5
- از سخنان آن حضرت دربارهي مرگ و دشواريهاي آن 5
- اشاره 5
- از خطبههاي آن حضرت دربارهي حضرت علي كه شهر هدايت است 6
- از خطبههاي آن حضرت در فضايل عترت رسول خدا و وجوب اطاعت از آنان 6
- اشاره 6
- و من خطبة له يذكر فيها فضائل عترة النبي و وجوب طاعتهم 6
- و من خطبة له في ان عليا مدينة هدي 6
- اشاره 6
- اشاره 7
- و من خطبة له لما اراد معاوية اخذ البيعة ليزيد 7
- اشاره 7
- از سخنان آن حضرت در توبيخ معاويه 7
- ومن كلام له لمعاوية و توبيخه علي شنائع افعاله 7
- از خطبههاي آن حضرت هنگام بيعت گرفتن معاويه براي يزيد 7
- از سخنان آن حضرت به عايشه در مسجد پيامبر 8
- و من كلام له لعائشة في مسجد النبي الاعظم 8
- و من كلام له لاصحابه يتضمن بيان معرفة الله 8
- از سخنان آن حضرت به اصحابشان در معرفت خدا و امام 8
- اشاره 8
- اشاره 8
- اشاره 9
- اشاره 9
- از سخنان آن حضرت در مذمت مروان بن حكم 9
- از سخنان آن حضرت در رثاي برادر بزرگوارش امام حسن مجتبي 9
- و من كلام له ذم به مروان بن الحكم 9
- و من كلام له يؤبن به أخاه الحسن 9
- و من دعاء له 10
- اشاره 10
- اشاره 10
- از دعاهاي آن حضرت در حفظ و محافظت 10
- از دعاهاي آن حضرت در قنوت 10
- و من دعاء له في قنوته 10
- از دعاهاي آن حضرت در پناه جستن به حضرت حق 11
- و من دعاء له للاستسقاء 11
- و من دعاء له 11
- از دعاهاي آن حضرت در طلب باران 11
- اشاره 11
- اشاره 11
- و من دعاء له عصر يوم عرفة في عرفات 12
- اشاره 12
- از دعاهاي آن حضرت در طلب توفيق و هدايت 12
- و من دعاء له 12
- از دعاهاي آن حضرت در عصر روز عرفه در سرزمين عرفات 12
- اشاره 12
- و من خطبة له في مني 13
- از خطبههاي آن حضرت در سرزمين منا در فضايل حضرت علي كه هيچ خطبهاي اين مضامين را ندارد 13
- اشاره 13
- و من خطبة له في الاستسقاء 13
- اشاره 13
- از خطبههاي آن حضرت در طلب باران 13
- و من كلام له احتج به علي عمر 14
- اشاره 14
- و من خطبة له في الامر بالمعروف و النهي عن المنكر 14
- اشاره 14
- از سخنان آن حضرت در استدلال و بحث با عمر بن الخطاب 14
- از خطبههاي آن حضرت در امر به معروف و نهي از منكر 14
- اشاره 15
- خطبههاي آن حضرت هنگام عزيمت به عراق 15
- از سخنان آن حضرت به ابنعباس هنگام عزيمت به عراق 15
- و من كلامه له عند مسيره الي العراق 15
- و من خطبة له عند عزمه علي المسير الي العراق 15
- اشاره 15
- از سخنان آن حضرت به فرزدق در مسير عراق 16
- اشاره 16
- از خطبههاي آن حضرت در ذي حسم 16
- اشاره 16
- و من خطبة له خطبها بذي حسم لما منعه الحر و اصحابه عن قدومه 16
- و من خطبة له بذي حسم 16
- از سخنان آن حضرت در رهيمه 17
- و من خطبة له في زبالة 17
- و من كلام له بالرهيمة 17
- از خطبههاي آن حضرت در مقابل حر 17
- اشاره 17
- اشاره 17
- اشاره 18
- و من خطبة له في ادبار الدنيا 18
- از خطبههاي آن حضرت در محلي به نام زباله 18
- اشاره 18
- و من خطبة له في البيضة 18
- از خطبههاي آن حضرت در منزلي به نام بيضه در مقابل حر و يارانش 18
- از دعاهاي آن حضرت هنگام ورود به سرزمين كربلا 19
- از خطبههاي آن حضرت در بيوفائي دنيا 19
- اشاره 19
- اشاره 19
- و من دعاء له لما وصل الي ارض كربلاء 19
- و من كلامه له لاصحابه و فيه بيان شهادته و رجعته 19
- و من كلام له في ان الدنيا متغيرة زائلة 20
- اشاره 20
- و من كلام له لاصحابه في نقض البيعة 20
- از سخنان آن حضرت به يارانش دربارهي پيمان شكني 20
- اشاره 20
- از سخنان آن حضرت براي اصحابش در بيان شهادت و رجعت خودشان 20
- از سخنان آن حضرت در بيان علائم ظهور حضرت مهدي 21
- و من خطبة له في وفاء اصحابه 21
- اشاره 21
- از سخنان آن حضرت در متغير بودن دنيا و فناي آن 21
- و من كلام له لاصحابه و فيه بيان امارات ظهور القائم 21
- اشاره 21
- از خطبههاي آن حضرت در وفاداري اصحاب و يارانش 22
- اشاره 22
- و من كلامه لعسكره و اهل بيته 22
- از سخنان آن حضرت به ياران و خانوادهاش 22
- اشاره 22
- و من خطبة له يعظ بها اهل العراق 22
- از خطبههاي آن حضرت در موعظهي اهل عراق 23
- اشاره 23
- از سخنان آن حضرت به اصحاب خود و بشارت به بهشت و قصرهاي آن 23
- و من خطبة له في الاحتجاج علي اهل الكوفة 23
- اشاره 23
- و من كلام له يبشر اصحابه بالجنة و قصورها 23
- اشاره 24
- و من خطبة له متوكئا علي سيفه فنادي بأعلي صوته 24
- از خطبههاي آن حضرت در اتمام حجت و استدلال بر عليه اهل كوفه 24
- اشاره 24
- از خطبههاي آن حضرت در مقابل لشكر در حالي كه بر شمشير خود تكيه داده بود با صداي بلند فرمودند 24
- و من خطبة له 24
- و من كلام له يأمر اصحابه بالصبر و يرغبهم في الاخرة 25
- از خطبههاي آن حضرت در سرزمين طف دربارهي دوري از دنيا 25
- از خطبههاي آن حضرت در صبح روز عاشورا 25
- اشاره 25
- اشاره 25
- و من خطبة له بالطف 25
- از خطبههاي آن حضرت در كربلا در مذمت اهل كوفه 26
- اشاره 26
- اشاره 26
- و من خطبة له في ذم اهل الكوفة و هي مظهر آبائه و عظمة نفسه 26
- از سخنان آن حضرت در ترغيب ياران خود به صبر و آخرت 26
- و من كلام له مخاطبا لاهل الكوفة و هو يقاتل علي رجليه 26
- از سخنان آن حضرت هنگامي كه به صحنه پيكار نظر كردند و تمام اصحابش را در خاك و خون ديدند، محاسن شريفشان را به دست گرفته و فرمودند 27
- اشاره 27
- از سخنان آن حضرت خطاب به لشكر كوفه هنگامي كه پياده در حال جنگ بود 27
- و من كلام له لما نظر الي كثرة من قتل من اصحابه قبض علي شيبته المقدسة 27
- و من دعاء له في يوم العاشر من المحرم لما اصبحت الخيل رفع يديه 27
- اشاره 27
- الخطبة المنسوبة اليه - التي قال فيها - 28
- از دعاهاي آن حضرت در روز عاشورا آن هنگام كه لشكر عمر سعد حملهور شدند 28
- و من كلام له به ودع عياله و امرهم بالصبر 28
- از سخنان آن حضرت در هنگام وداع با اهل بيتش و دعوت آنان به صبر 28
- اشاره 28
- اشاره 28
- كتابه جوابا لما كتب اليه الحسن البصري يسأله عن القدر 29
- رسائل الامام ابيعبدالله الحسين (نامه هاي سالار شهيدان حسين بن علي) 29
- خطبهي حضرت خطاب به لشكر عمر بن سعد 29
- نامهي حضرت در جواب نامهي مردم بصره كه از معناي «صمد» سؤال كردند 29
- اشاره 29
- اشاره 30
- نامهي حضرت در جواب معاويه كه حضرت را براي ازدواج با كنيز آزاد شدهي خود، سرزنش نموده بود 30
- نامهي حضرت در جواب حسن بصري در معناي «قدر» 30
- كتابه جوابا لما كتب اليه معاوية يعيره في تزويجه جارية بعد ما اعتقها 30
- اشاره 30
- كتابه في الشؤون العامة جوابا عن كتاب معاوية اليه 30
- اشاره 31
- نامهي حضرت به معاويه در شئونات عمومي 31
- نامهي حضرت به معاويه در رابطه با مصادرهي اموال 31
- اشاره 31
- كتابه لرجل من اهل الكوفة بعد ما كتب اليه يا سيدي اخبرني بخير الدنيا و الآخرة 31
- كتابه الي معاوية 31
- كتابه الي اخيه الحسن في موضوع اعطاء الشعراء 32
- نامهي حضرت در پاسخ مردي از اهل كوفه كه به حضرت نامه نوشته بود و عرضه داشته بود كه اي آقاي من (مرا از خير دنيا و آخرت خبر ده) 32
- كتابه جوابا لما كتب اليه رجل عظني بحرفين فيهما خير الدنيا و الآخرة 32
- اشاره 32
- اشاره 32
- نامهي حضرت در جواب كسي كه به حضرت نوشته بود «مرا به دو كلمه موعظه كن كه در آن خير دنيا و آخرت باشد» 32
- كتابه المحتوي علي وصية لاخيه محمد بن الحنفية لما عزم علي المسير الي العراق 33
- اشاره 33
- نامهي حضرت در جواب برادرش امام حسن دربارهي اعطاي مال به شعرا 33
- كتابه عند توجهه الي العراق 33
- اشاره 33
- نامهي حضرت در جواب نامهي عمرو بن سعيد 33
- كتابه الي اشراف البصرة يدعوهم لنصرته 34
- نامهي حضرت به مردم مدينه 34
- اشاره 34
- كتابه الي اهل المدينة 34
- وصيت نامهي حضرت به محمد حنفيه 34
- اشاره 34
- كتابه من كربلاء الي محمد بن الحنفية 35
- نامهي حضرت به اشراف بصره كه آنها را دعوت به ياري فرمودند 35
- اشاره 35
- كتابه الي بنيهاشم 35
- اشاره 35
- نامهي حضرت به بنيهاشم 35
- اشاره 36
- اشاره 36
- كتابه جوابا عن كتاب كتبه اليه ابن عمه عبدالله بن جعفر الطيار 36
- نامهي حضرت از كربلا به محمد بن حنفيه 36
- كتابه الي اهل البصرة يدعوهم لنصرته «نسخة اخري» 36
- نامهي حضرت به اهل بصره و دعوت آنان براي ياري خود 36
- نامهي حضرت به مسلم بن عقيل در جواب نوشتههايي كه براي حضرت ارسال نموده بود 37
- اشاره 37
- نامهي حضرت در جواب عبدالله فرزند جعفر طيار 37
- اشاره 37
- كتابه الي اهل الكوفة عند توجهه الي العراق 37
- كتابه الي مسلم بن عقيل جوابا عن كتابه اليه 37
- نامهي حضرت به مردم كوفه هنگامي كه عازم عراق بودند 38
- كتابه في مسيره الي الكوفة الي حبيب بن مظاهر 38
- كتابه جوابا عن كتاب لاهل الكوفه اليه 38
- اشاره 38
- نامهي حضرت در جواب نامهي اهل كوفه 38
- اشاره 38
- نامهي حضرت به حبيب بن مظاهر 39
- پدر ارزشمند 39
- حكم الامام الحسين (كلمات قصار) 39
- اشاره 39
- اقسام عبادت 39
- زشتي غيبت 40
- چهار خصلت سودمند 40
- فقيرترين مردم 40
- چرا مهلت 40
- عوامل تسليم 40
- بخيل كيست 41
- عمل خوب 41
- تفسير نعمت 41
- سلام قبل از كلام 41
- درخواست كمك فقط در سه مورد 41
- نشانههاي مقبوليت 42
- قرآن آيينهي مؤمن 42
- چرا عذر خواهي 42
- حاجت خواهي از جوانمردان 42
- برحذر باش 42
- حفظ آبرو 43
- پاداش سلام كردن 43
- كليد نجات 43
- آموزش ياران اهل بيت 43
- دوستي اهل بيت 43
- نجات شيعه 44
- نسخهي ترك گناه 44
- ارادتمند و شيعه 44
- دوستان چهارگانه 44
- تقيه عامل جدايي دوست و دشمن 44
- صفات سلاطين 45
- ميزان تلاش 45
- آرامش امين 45
- گناه از عذرخواهي بهتر است 45
- برخورد با سلاطين 45
- دعاي حضرت 46
- پذيرش احسان 46
- ويژگيهاي مهم 46
- استفاده خوب و بجا از ثروت 46
- سخني با حسن بصري 46
- مصرف صحيح 47
- جملات آموزنده 47
- تكبر براي كيست 47
- مرگ باعزت 47
- نصحيت ارزنده 47
- فلسفهي روزه 48
- امام هدايت و امام ضلالت 48
- حفظ آبرو 48
- خوف از خدا 48
- جهاد واجب است يا مستحب 48
- مطالب قرآن 49
- مناظره 49
- خوف از خدا 49
- گريه بر اهل بيت 49
- سپري شدن عمر 49
- گريه از خوف خدا 50
- عيبجو نباشيد 50
- عالمترين شخص 50
- رحمت الهي 50
- شكر نعمت 50
- صبور باش 51
- فخر فروشي 51
- محبت اهل بيت 51
- مرگ فرزند 51
- چرا خصومت 51
- پرسش و پاسخ 52
- آقائي و سيادت 52
- نيكوكاران 52
- سوگند غلط 52
- خانهي مبارك 52
- اصناف مردم 53
- كمال عقل 53
- ظاهر و باطن قرآن 53
- بنده دنيا 53
- شير دادن به كودك 53
- عثمان مردار امت 54
- بنياميه دشمن قسم خوردهي اسلام 54
- اهل بيت قبل از خلقت آدم 54
- غصب خلافت 54
- دوستي و دشمني 54
- و الشمس و ضحيها 55
- سنتي از حضرت يوسف و حضرت موسي 55
- دوازده نور 55
- تفسير آيه 55
- ملت ابراهيم 55
- قائم آل محمد 56
- دوران ظهور 56
- نشانههاي حضرت مهدي 56
- نشانههاي ظهور حضرت مهدي 56
- دو غيبت 56
- وضعيت عرب در زمان ظهور 57
- قتل عام بنياميه 57
- سيماي حضرت مهدي 57
- نشانههاي ظهور 57
- انتقام گيرندهي واقعي 57
- قتيل العبرات 58
- مدت حكومت حضرت مهدي 58
- امام و بنياميه 58
- بنياميه مرا به شهادت ميرسانند 58
- حرز در مقابل خطر 58
- عذر بدتر از گناه 59
- فضيلت كدام است؟ 59
- كريم اهل بيت 59
- مرگ شيعيان، شهادت است 59
- درخواست ياري 59
- پاورقي 60
- ثواب تلاوت قرآن 60
- عرضه اعمال 60
و من خطبة له عند عزمه علي المسير الي العراق
اشاره
قام خطيبا فقال:الحمدلله، و ما شآء الله، و لا قوة الا بالله، خط الموت علي ولد آدم مخط القلادة علي جيد الفتاة، و ما أولهني الي اسلافي اشتياق يعقوب الي يوسف، و خير لي مصرع انا لاقيه، كاني و أوصالي يتقطعها عسلان [51] الفلوات، بين النواويس و كربلاء فيملأن مني اكراشا جوفا [52] ، و اجربة [53] سغبا، لا محيص عن يوم خط بالقلم، رضا الله رضانا اهل البيت، نصبر علي بلائه، و يوفينا اجور الصابرين، لن تشذ عن رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم لحمته، و هي مجموعة له في حظيرة القدس تقر بهم عينه، و ينجر بهم وعده، من كان باذلا فينا مهجته، و موطنا علي لقآء الله نفسه، فليرحل، فاني راحل مصبحا ان شاء الله [54] . از
خطبههاي آن حضرت هنگام عزيمت به عراق
(حضرت در حالي كه ايستاده بودند فرمودند:)حمد و سپاس مخصوص خداست و هيچ ارده و قدرتي نيست جز از ناحيهي خداوند تبارك و تعالي؛ مرگ براي فرزندان آدم، امري است حتمي و گريزي از آن نيست، و اشتياق من براي ديدار جد و پدر و مادرم و گذشتگانم مانند اشتياق يعقوب است به ديدار يوسف و براي من مقتلي برگزيده شده كه به ديدار آن ميشتابم، گويا در آن مقتل - كه ميان نواويس و كربلا است - ميبينم كه اعضاي بدنم را گرگهاي بيابان پاره پاره ميكنند تا شكمهاي گرسنهي خود را سير كنند.از تقديري كه خداوند بر بشر نوشته است گريزي نيست.رضاي الهي در رضايت ما اهل بيت نهفته است، ما بر آزمايش الهي صبر ميكنيم و او پاداش ما را در روز قيامت خواهد داد.پارهي تن پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم هيچ گاه از او دور نميشود و در بهشت به او ملحق خواهد شد و چشم آن حضرت به اهل بيتش روشن ميگردد و رسول خدا به وعدهاش دربارهي آنها وفا ميكند. هان! آگاه باشيد هر كس آماده است كه خونش را در راه ما نثار كند و خون را براي لقاي پروردگار مهيا نمايد همراه ما بيايد، چرا كه من فردا صبح عازم هستم، ان شاء الله.
و من كلامه له عند مسيره الي العراق
اشاره
التفت الي ابنعباس و قال:ما تقول في قوم اخرجوا ابن بنت نبيهم من وطنه، و داره و قراره، و حرم جده، و تركوه خائفا مرعوبا، لا يستقر في قرار، و لا يأوي الي جوار يريدون بذلك قتله، و سفك دمائه، لم يشرك بالله شيئا، و لم يرتكب منكرا و لا اثما.قال له ابنعباس: جعلت فداك يا حسين! ان كان لابد من المسير الي الكوفة، فلا تسر باهلك و نسائك، فقال عليهالسلام:يابن العم اني رأيت رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم في منامي، و قد امرني بامر لا اقدر علي خلافه، و انه امرني باخذهن معي [55] .
از سخنان آن حضرت به ابنعباس هنگام عزيمت به عراق
و من كلام له للفرزدق لما سأله ما أعجلك يابن رسول الله عن الحج