- الاهداء 1
- خطب سيدالشهداء الامام الحسين (خطبهها و سخنان بليغ حضرت امام حسين) 1
- مقدمهي ناشر 1
- مقدمهي مترجم 1
- مقدمهي مؤلف 1
- اشاره 2
- و من كلام له لنافع بن الازرق 2
- از سخنان آن حضرت دربارهي توحيد و يگانه پرستي 2
- اشاره 2
- از سخنان آن حضرت به نافع بن ازرق 2
- و من خطبة له يحث الناس علي قضآء الحوآئج و اصطناع المعروف 3
- از خطبههاي آن حضرت 3
- و من خطبة له 3
- اشاره 3
- اشاره 3
- از خطبههاي آن حضرت دربارهي تشويق مردم به نيكوكاري و برآوردن حوايج مردم 3
- از سخنان آن حضرت به اباذر غفاري 4
- و من خطبة له يدعو الناس للمسير الي الشام مع ابيه 4
- ومن كلام له مع ابيذر 4
- اشاره 4
- از خطبههاي آن حضرت براي حركت مردم كوفه به سوي شام و معاويه، در ركاب پدر بزرگوارش 4
- اشاره 4
- از سخنان آن حضرت دربارهي زهد در دنيا 5
- اشاره 5
- از سخنان آن حضرت دربارهي مرگ و دشواريهاي آن 5
- اشاره 5
- و من كلام له في اتخاذ الزهد متاعا في الدنيا 5
- و من كلام له 5
- اشاره 6
- از خطبههاي آن حضرت دربارهي حضرت علي كه شهر هدايت است 6
- از خطبههاي آن حضرت در فضايل عترت رسول خدا و وجوب اطاعت از آنان 6
- اشاره 6
- و من خطبة له يذكر فيها فضائل عترة النبي و وجوب طاعتهم 6
- و من خطبة له في ان عليا مدينة هدي 6
- و من خطبة له لما اراد معاوية اخذ البيعة ليزيد 7
- اشاره 7
- ومن كلام له لمعاوية و توبيخه علي شنائع افعاله 7
- از خطبههاي آن حضرت هنگام بيعت گرفتن معاويه براي يزيد 7
- اشاره 7
- از سخنان آن حضرت در توبيخ معاويه 7
- و من كلام له لعائشة في مسجد النبي الاعظم 8
- از سخنان آن حضرت به عايشه در مسجد پيامبر 8
- و من كلام له لاصحابه يتضمن بيان معرفة الله 8
- اشاره 8
- از سخنان آن حضرت به اصحابشان در معرفت خدا و امام 8
- اشاره 8
- و من كلام له ذم به مروان بن الحكم 9
- اشاره 9
- اشاره 9
- از سخنان آن حضرت در مذمت مروان بن حكم 9
- از سخنان آن حضرت در رثاي برادر بزرگوارش امام حسن مجتبي 9
- و من كلام له يؤبن به أخاه الحسن 9
- اشاره 10
- و من دعاء له 10
- اشاره 10
- از دعاهاي آن حضرت در حفظ و محافظت 10
- از دعاهاي آن حضرت در قنوت 10
- و من دعاء له في قنوته 10
- اشاره 11
- از دعاهاي آن حضرت در پناه جستن به حضرت حق 11
- و من دعاء له 11
- اشاره 11
- از دعاهاي آن حضرت در طلب باران 11
- و من دعاء له للاستسقاء 11
- اشاره 12
- اشاره 12
- از دعاهاي آن حضرت در طلب توفيق و هدايت 12
- و من دعاء له عصر يوم عرفة في عرفات 12
- و من دعاء له 12
- از دعاهاي آن حضرت در عصر روز عرفه در سرزمين عرفات 12
- اشاره 13
- اشاره 13
- از خطبههاي آن حضرت در طلب باران 13
- و من خطبة له في الاستسقاء 13
- و من خطبة له في مني 13
- از خطبههاي آن حضرت در سرزمين منا در فضايل حضرت علي كه هيچ خطبهاي اين مضامين را ندارد 13
- اشاره 14
- و من كلام له احتج به علي عمر 14
- از خطبههاي آن حضرت در امر به معروف و نهي از منكر 14
- اشاره 14
- از سخنان آن حضرت در استدلال و بحث با عمر بن الخطاب 14
- و من خطبة له في الامر بالمعروف و النهي عن المنكر 14
- و من خطبة له عند عزمه علي المسير الي العراق 15
- اشاره 15
- خطبههاي آن حضرت هنگام عزيمت به عراق 15
- از سخنان آن حضرت به ابنعباس هنگام عزيمت به عراق 15
- و من كلامه له عند مسيره الي العراق 15
- اشاره 15
- و من خطبة له بذي حسم 16
- اشاره 16
- از خطبههاي آن حضرت در ذي حسم 16
- از سخنان آن حضرت به فرزدق در مسير عراق 16
- و من خطبة له خطبها بذي حسم لما منعه الحر و اصحابه عن قدومه 16
- اشاره 16
- از سخنان آن حضرت در رهيمه 17
- اشاره 17
- و من خطبة له في زبالة 17
- و من كلام له بالرهيمة 17
- اشاره 17
- از خطبههاي آن حضرت در مقابل حر 17
- اشاره 18
- و من خطبة له في البيضة 18
- از خطبههاي آن حضرت در محلي به نام زباله 18
- و من خطبة له في ادبار الدنيا 18
- اشاره 18
- از خطبههاي آن حضرت در منزلي به نام بيضه در مقابل حر و يارانش 18
- و من دعاء له لما وصل الي ارض كربلاء 19
- و من كلامه له لاصحابه و فيه بيان شهادته و رجعته 19
- اشاره 19
- از دعاهاي آن حضرت هنگام ورود به سرزمين كربلا 19
- اشاره 19
- از خطبههاي آن حضرت در بيوفائي دنيا 19
- و من كلام له لاصحابه في نقض البيعة 20
- اشاره 20
- و من كلام له في ان الدنيا متغيرة زائلة 20
- اشاره 20
- از سخنان آن حضرت براي اصحابش در بيان شهادت و رجعت خودشان 20
- از سخنان آن حضرت به يارانش دربارهي پيمان شكني 20
- و من خطبة له في وفاء اصحابه 21
- از سخنان آن حضرت در بيان علائم ظهور حضرت مهدي 21
- از سخنان آن حضرت در متغير بودن دنيا و فناي آن 21
- اشاره 21
- اشاره 21
- و من كلام له لاصحابه و فيه بيان امارات ظهور القائم 21
- از خطبههاي آن حضرت در وفاداري اصحاب و يارانش 22
- و من كلامه لعسكره و اهل بيته 22
- از سخنان آن حضرت به ياران و خانوادهاش 22
- و من خطبة له يعظ بها اهل العراق 22
- اشاره 22
- اشاره 22
- اشاره 23
- از سخنان آن حضرت به اصحاب خود و بشارت به بهشت و قصرهاي آن 23
- و من خطبة له في الاحتجاج علي اهل الكوفة 23
- از خطبههاي آن حضرت در موعظهي اهل عراق 23
- و من كلام له يبشر اصحابه بالجنة و قصورها 23
- اشاره 23
- و من خطبة له متوكئا علي سيفه فنادي بأعلي صوته 24
- اشاره 24
- از خطبههاي آن حضرت در مقابل لشكر در حالي كه بر شمشير خود تكيه داده بود با صداي بلند فرمودند 24
- از خطبههاي آن حضرت در اتمام حجت و استدلال بر عليه اهل كوفه 24
- اشاره 24
- و من خطبة له 24
- از خطبههاي آن حضرت در سرزمين طف دربارهي دوري از دنيا 25
- و من كلام له يأمر اصحابه بالصبر و يرغبهم في الاخرة 25
- و من خطبة له بالطف 25
- از خطبههاي آن حضرت در صبح روز عاشورا 25
- اشاره 25
- اشاره 25
- از خطبههاي آن حضرت در كربلا در مذمت اهل كوفه 26
- و من خطبة له في ذم اهل الكوفة و هي مظهر آبائه و عظمة نفسه 26
- اشاره 26
- از سخنان آن حضرت در ترغيب ياران خود به صبر و آخرت 26
- اشاره 26
- و من كلام له مخاطبا لاهل الكوفة و هو يقاتل علي رجليه 26
- از سخنان آن حضرت هنگامي كه به صحنه پيكار نظر كردند و تمام اصحابش را در خاك و خون ديدند، محاسن شريفشان را به دست گرفته و فرمودند 27
- اشاره 27
- اشاره 27
- و من كلام له لما نظر الي كثرة من قتل من اصحابه قبض علي شيبته المقدسة 27
- از سخنان آن حضرت خطاب به لشكر كوفه هنگامي كه پياده در حال جنگ بود 27
- و من دعاء له في يوم العاشر من المحرم لما اصبحت الخيل رفع يديه 27
- الخطبة المنسوبة اليه - التي قال فيها - 28
- از دعاهاي آن حضرت در روز عاشورا آن هنگام كه لشكر عمر سعد حملهور شدند 28
- و من كلام له به ودع عياله و امرهم بالصبر 28
- از سخنان آن حضرت در هنگام وداع با اهل بيتش و دعوت آنان به صبر 28
- اشاره 28
- اشاره 28
- خطبهي حضرت خطاب به لشكر عمر بن سعد 29
- نامهي حضرت در جواب نامهي مردم بصره كه از معناي «صمد» سؤال كردند 29
- اشاره 29
- كتابه جوابا لما كتب اليه الحسن البصري يسأله عن القدر 29
- رسائل الامام ابيعبدالله الحسين (نامه هاي سالار شهيدان حسين بن علي) 29
- نامهي حضرت در جواب حسن بصري در معناي «قدر» 30
- اشاره 30
- نامهي حضرت در جواب معاويه كه حضرت را براي ازدواج با كنيز آزاد شدهي خود، سرزنش نموده بود 30
- اشاره 30
- كتابه في الشؤون العامة جوابا عن كتاب معاوية اليه 30
- كتابه جوابا لما كتب اليه معاوية يعيره في تزويجه جارية بعد ما اعتقها 30
- نامهي حضرت به معاويه در شئونات عمومي 31
- اشاره 31
- نامهي حضرت به معاويه در رابطه با مصادرهي اموال 31
- اشاره 31
- كتابه لرجل من اهل الكوفة بعد ما كتب اليه يا سيدي اخبرني بخير الدنيا و الآخرة 31
- كتابه الي معاوية 31
- كتابه الي اخيه الحسن في موضوع اعطاء الشعراء 32
- نامهي حضرت در پاسخ مردي از اهل كوفه كه به حضرت نامه نوشته بود و عرضه داشته بود كه اي آقاي من (مرا از خير دنيا و آخرت خبر ده) 32
- كتابه جوابا لما كتب اليه رجل عظني بحرفين فيهما خير الدنيا و الآخرة 32
- اشاره 32
- نامهي حضرت در جواب كسي كه به حضرت نوشته بود «مرا به دو كلمه موعظه كن كه در آن خير دنيا و آخرت باشد» 32
- اشاره 32
- كتابه المحتوي علي وصية لاخيه محمد بن الحنفية لما عزم علي المسير الي العراق 33
- نامهي حضرت در جواب برادرش امام حسن دربارهي اعطاي مال به شعرا 33
- اشاره 33
- كتابه عند توجهه الي العراق 33
- نامهي حضرت در جواب نامهي عمرو بن سعيد 33
- اشاره 33
- نامهي حضرت به مردم مدينه 34
- كتابه الي اشراف البصرة يدعوهم لنصرته 34
- اشاره 34
- كتابه الي اهل المدينة 34
- اشاره 34
- وصيت نامهي حضرت به محمد حنفيه 34
- كتابه الي بنيهاشم 35
- اشاره 35
- نامهي حضرت به بنيهاشم 35
- اشاره 35
- كتابه من كربلاء الي محمد بن الحنفية 35
- نامهي حضرت به اشراف بصره كه آنها را دعوت به ياري فرمودند 35
- اشاره 36
- اشاره 36
- كتابه جوابا عن كتاب كتبه اليه ابن عمه عبدالله بن جعفر الطيار 36
- نامهي حضرت از كربلا به محمد بن حنفيه 36
- نامهي حضرت به اهل بصره و دعوت آنان براي ياري خود 36
- كتابه الي اهل البصرة يدعوهم لنصرته «نسخة اخري» 36
- نامهي حضرت در جواب عبدالله فرزند جعفر طيار 37
- اشاره 37
- اشاره 37
- نامهي حضرت به مسلم بن عقيل در جواب نوشتههايي كه براي حضرت ارسال نموده بود 37
- كتابه الي مسلم بن عقيل جوابا عن كتابه اليه 37
- كتابه الي اهل الكوفة عند توجهه الي العراق 37
- كتابه في مسيره الي الكوفة الي حبيب بن مظاهر 38
- اشاره 38
- كتابه جوابا عن كتاب لاهل الكوفه اليه 38
- نامهي حضرت در جواب نامهي اهل كوفه 38
- نامهي حضرت به مردم كوفه هنگامي كه عازم عراق بودند 38
- اشاره 38
- پدر ارزشمند 39
- حكم الامام الحسين (كلمات قصار) 39
- اشاره 39
- اقسام عبادت 39
- نامهي حضرت به حبيب بن مظاهر 39
- عوامل تسليم 40
- چرا مهلت 40
- فقيرترين مردم 40
- زشتي غيبت 40
- چهار خصلت سودمند 40
- عمل خوب 41
- تفسير نعمت 41
- درخواست كمك فقط در سه مورد 41
- بخيل كيست 41
- سلام قبل از كلام 41
- حاجت خواهي از جوانمردان 42
- برحذر باش 42
- نشانههاي مقبوليت 42
- قرآن آيينهي مؤمن 42
- چرا عذر خواهي 42
- كليد نجات 43
- آموزش ياران اهل بيت 43
- دوستي اهل بيت 43
- پاداش سلام كردن 43
- حفظ آبرو 43
- ارادتمند و شيعه 44
- نجات شيعه 44
- دوستان چهارگانه 44
- نسخهي ترك گناه 44
- تقيه عامل جدايي دوست و دشمن 44
- گناه از عذرخواهي بهتر است 45
- صفات سلاطين 45
- برخورد با سلاطين 45
- ميزان تلاش 45
- آرامش امين 45
- ويژگيهاي مهم 46
- استفاده خوب و بجا از ثروت 46
- پذيرش احسان 46
- دعاي حضرت 46
- سخني با حسن بصري 46
- مصرف صحيح 47
- نصحيت ارزنده 47
- تكبر براي كيست 47
- مرگ باعزت 47
- جملات آموزنده 47
- امام هدايت و امام ضلالت 48
- جهاد واجب است يا مستحب 48
- حفظ آبرو 48
- فلسفهي روزه 48
- خوف از خدا 48
- مطالب قرآن 49
- خوف از خدا 49
- گريه بر اهل بيت 49
- مناظره 49
- سپري شدن عمر 49
- رحمت الهي 50
- عالمترين شخص 50
- گريه از خوف خدا 50
- شكر نعمت 50
- عيبجو نباشيد 50
- مرگ فرزند 51
- چرا خصومت 51
- محبت اهل بيت 51
- صبور باش 51
- فخر فروشي 51
- پرسش و پاسخ 52
- آقائي و سيادت 52
- نيكوكاران 52
- خانهي مبارك 52
- سوگند غلط 52
- بنده دنيا 53
- اصناف مردم 53
- ظاهر و باطن قرآن 53
- كمال عقل 53
- شير دادن به كودك 53
- عثمان مردار امت 54
- اهل بيت قبل از خلقت آدم 54
- دوستي و دشمني 54
- غصب خلافت 54
- بنياميه دشمن قسم خوردهي اسلام 54
- و الشمس و ضحيها 55
- ملت ابراهيم 55
- سنتي از حضرت يوسف و حضرت موسي 55
- دوازده نور 55
- تفسير آيه 55
- نشانههاي حضرت مهدي 56
- نشانههاي ظهور حضرت مهدي 56
- دوران ظهور 56
- دو غيبت 56
- قائم آل محمد 56
- قتل عام بنياميه 57
- نشانههاي ظهور 57
- انتقام گيرندهي واقعي 57
- سيماي حضرت مهدي 57
- وضعيت عرب در زمان ظهور 57
- حرز در مقابل خطر 58
- امام و بنياميه 58
- بنياميه مرا به شهادت ميرسانند 58
- قتيل العبرات 58
- مدت حكومت حضرت مهدي 58
- كريم اهل بيت 59
- مرگ شيعيان، شهادت است 59
- درخواست ياري 59
- عذر بدتر از گناه 59
- فضيلت كدام است؟ 59
- ثواب تلاوت قرآن 60
- عرضه اعمال 60
- پاورقي 60
ايها الناس اعلموا ان الدنيا دار فناء و زوال، متغيرة باهلها من حال الي حال، معاشر الناس عرفتم شرائع الاسلام، و قرأتم القرآن، و علمتم ان محمدا رسول الملك الديان، و وثبتم علي قتل ولده ظلما و عدوانا! معاشر الناس اما ترون الي مآء الفرات يموج كانه بطون الحيتان، يشربه اليهود و النصاري و الكلاب و الخنازير، و آل الرسول صلي الله عليه و آله و سلم يموتون عطشا! [73] .
از سخنان آن حضرت در متغير بودن دنيا و فناي آن
اي مردم! بدانيد كه دنيا خانهي فنا و زوال است. مردم خود را از حالي به حالي ديگر تغيير ميدهند، شما احكام اسلامي را فراگرفتيد و قرآن را تلاوت نموديد و دانستيد كه محمد [صلي الله عليه و آله و سلم] فرستاده خداست. با همهي اينها براي كشتن فرزندش ظالمانه و ناجوانمردانه هجوم آوردهايد. اي مردم! آيا ميبينيد كه چگونه آب فرات موج ميزند، گوئي سينه و شكم ماهيان است، و اين آب را يهود و نصاري و خوكها و سگها ميآشامند، ولي فرزندان پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم از تشنگي هلاك ميشوند.
و من كلام له لاصحابه و فيه بيان امارات ظهور القائم
اشاره
فقال: الا و اني اعلم يوما لنا من هؤلاء، الا و اني قد اذنت لكم، فانطلقوا جميعا في حل.فقالوا: معاذ الله.قال: ان قدام القائم علامات تكون من الله تعالي للمؤمنين،و هي قوله تعالي: (و لنبلونكم) يعني المؤمنين قبل خروج القائم (بشيء من الخوف) من ملوك بنيالعباس في اخر سلطانهم (و الجوع) لغلاء اسعارهم (و نقص من الاموال) فساد التجارات و قلة الفضل و نقص من الانفس موت ذريع و نقص من الثمرات قلة زكاة ما يزرع (و بشر الصابرين) عند ذلك بتعجيل خروج القائم، ان دولة اهل بيت نبيكم لها، امارات، فالزموا الارض، و كفوا حتي تروا اماراتها، فاذا استثارت عليكم الروم و الترك و جهزت الجيوش، و مات خليفتكم الذي يجمع الاموال، و استخلف بعده رجل صحيح، فيخلع بعد سنتين من بيعته، و يأتي هلاك ملكهم من حيث بدأ [74] .
از سخنان آن حضرت در بيان علائم ظهور حضرت مهدي
آگاه باشيد! من روزي را كه اين مردم بلائي بر سر من خواهند آورد ميبينم، بنابراين، به شما اجازه رفتن ميدهم، همگي برويد و آزاديد.ياران وفادار عرض كردند: پناه به خدا كه فرزند رسول خدا را تنها بگذاريم.آن گاه حضرت فرمودند: قبل از ظهور قائم نشانههائي از جانب خداوند براي مؤمنان ظاهر خواهد شد و اين همان معناي آيهي مباركهي قرآن است كه ميفرمايد: «و لنبلونكم...» يعني اي مؤمنان! آزمايش ميشويد، قبل از خروج حضرت قائم عليهالسلام به ترس از سلاطين بنيالعباس، و آزمايش ميشويد به گرسنگي در اواخر سلطنت آنها به خاطر گراني قيمتها، و آزمايش ميشويد به كمي اموال و فساد تجارات و كمي سود و بهره.به مرگهاي ناگهاني و كمبود در زراعات و ميوههاي درختان، به خاطر نپرداختن زكات زراعات، در اين هنگام به صابران بشارت بده، به تعجيل خروج حضرت قائم عليهالسلام، همانا براي دولت اهل بيت پيامبرتان نشانههايي است. تا آن زمان منتظر باشيد، تا نشانهها را ببينيد. آن هنگامي كه روم و ترك به شما هجوم ميآورند، و لشكرها عليه شما تجهيز مينمايند و خليفهاي كه اموال شما را جمع آوري ميكرد، مرگش فرا ميرسد، و بعد از او مرد درستكاري به جانشيني برگزيده ميشود، آن گاه او، بعد از دو سال از خلافت خلع ميشود. و از همان جايي كه شروع كردند زوال و فناي حكومتشان آغاز خواهد شد.