- الاهداء 1
- خطب سيدالشهداء الامام الحسين (خطبهها و سخنان بليغ حضرت امام حسين) 1
- مقدمهي ناشر 1
- مقدمهي مترجم 1
- مقدمهي مؤلف 1
- از سخنان آن حضرت به نافع بن ازرق 2
- اشاره 2
- و من كلام له لنافع بن الازرق 2
- از سخنان آن حضرت دربارهي توحيد و يگانه پرستي 2
- اشاره 2
- و من خطبة له 3
- اشاره 3
- اشاره 3
- از خطبههاي آن حضرت 3
- از خطبههاي آن حضرت دربارهي تشويق مردم به نيكوكاري و برآوردن حوايج مردم 3
- و من خطبة له يحث الناس علي قضآء الحوآئج و اصطناع المعروف 3
- و من خطبة له يدعو الناس للمسير الي الشام مع ابيه 4
- ومن كلام له مع ابيذر 4
- اشاره 4
- از سخنان آن حضرت به اباذر غفاري 4
- اشاره 4
- از خطبههاي آن حضرت براي حركت مردم كوفه به سوي شام و معاويه، در ركاب پدر بزرگوارش 4
- از سخنان آن حضرت دربارهي زهد در دنيا 5
- اشاره 5
- و من كلام له 5
- و من كلام له في اتخاذ الزهد متاعا في الدنيا 5
- از سخنان آن حضرت دربارهي مرگ و دشواريهاي آن 5
- اشاره 5
- از خطبههاي آن حضرت دربارهي حضرت علي كه شهر هدايت است 6
- از خطبههاي آن حضرت در فضايل عترت رسول خدا و وجوب اطاعت از آنان 6
- اشاره 6
- اشاره 6
- و من خطبة له يذكر فيها فضائل عترة النبي و وجوب طاعتهم 6
- و من خطبة له في ان عليا مدينة هدي 6
- و من خطبة له لما اراد معاوية اخذ البيعة ليزيد 7
- اشاره 7
- ومن كلام له لمعاوية و توبيخه علي شنائع افعاله 7
- از سخنان آن حضرت در توبيخ معاويه 7
- اشاره 7
- از خطبههاي آن حضرت هنگام بيعت گرفتن معاويه براي يزيد 7
- و من كلام له لعائشة في مسجد النبي الاعظم 8
- از سخنان آن حضرت به عايشه در مسجد پيامبر 8
- و من كلام له لاصحابه يتضمن بيان معرفة الله 8
- اشاره 8
- اشاره 8
- از سخنان آن حضرت به اصحابشان در معرفت خدا و امام 8
- اشاره 9
- از سخنان آن حضرت در مذمت مروان بن حكم 9
- اشاره 9
- و من كلام له يؤبن به أخاه الحسن 9
- و من كلام له ذم به مروان بن الحكم 9
- از سخنان آن حضرت در رثاي برادر بزرگوارش امام حسن مجتبي 9
- اشاره 10
- از دعاهاي آن حضرت در حفظ و محافظت 10
- از دعاهاي آن حضرت در قنوت 10
- و من دعاء له في قنوته 10
- اشاره 10
- و من دعاء له 10
- اشاره 11
- از دعاهاي آن حضرت در پناه جستن به حضرت حق 11
- و من دعاء له للاستسقاء 11
- اشاره 11
- از دعاهاي آن حضرت در طلب باران 11
- و من دعاء له 11
- اشاره 12
- اشاره 12
- از دعاهاي آن حضرت در طلب توفيق و هدايت 12
- و من دعاء له عصر يوم عرفة في عرفات 12
- و من دعاء له 12
- از دعاهاي آن حضرت در عصر روز عرفه در سرزمين عرفات 12
- و من خطبة له في الاستسقاء 13
- و من خطبة له في مني 13
- از خطبههاي آن حضرت در طلب باران 13
- اشاره 13
- اشاره 13
- از خطبههاي آن حضرت در سرزمين منا در فضايل حضرت علي كه هيچ خطبهاي اين مضامين را ندارد 13
- از خطبههاي آن حضرت در امر به معروف و نهي از منكر 14
- اشاره 14
- و من كلام له احتج به علي عمر 14
- اشاره 14
- و من خطبة له في الامر بالمعروف و النهي عن المنكر 14
- از سخنان آن حضرت در استدلال و بحث با عمر بن الخطاب 14
- اشاره 15
- خطبههاي آن حضرت هنگام عزيمت به عراق 15
- و من كلامه له عند مسيره الي العراق 15
- و من خطبة له عند عزمه علي المسير الي العراق 15
- اشاره 15
- از سخنان آن حضرت به ابنعباس هنگام عزيمت به عراق 15
- اشاره 16
- اشاره 16
- و من خطبة له بذي حسم 16
- از خطبههاي آن حضرت در ذي حسم 16
- از سخنان آن حضرت به فرزدق در مسير عراق 16
- و من خطبة له خطبها بذي حسم لما منعه الحر و اصحابه عن قدومه 16
- و من خطبة له في زبالة 17
- و من كلام له بالرهيمة 17
- از خطبههاي آن حضرت در مقابل حر 17
- اشاره 17
- از سخنان آن حضرت در رهيمه 17
- اشاره 17
- از خطبههاي آن حضرت در محلي به نام زباله 18
- اشاره 18
- اشاره 18
- و من خطبة له في البيضة 18
- از خطبههاي آن حضرت در منزلي به نام بيضه در مقابل حر و يارانش 18
- و من خطبة له في ادبار الدنيا 18
- از خطبههاي آن حضرت در بيوفائي دنيا 19
- اشاره 19
- و من كلامه له لاصحابه و فيه بيان شهادته و رجعته 19
- اشاره 19
- از دعاهاي آن حضرت هنگام ورود به سرزمين كربلا 19
- و من دعاء له لما وصل الي ارض كربلاء 19
- از سخنان آن حضرت به يارانش دربارهي پيمان شكني 20
- از سخنان آن حضرت براي اصحابش در بيان شهادت و رجعت خودشان 20
- اشاره 20
- و من كلام له في ان الدنيا متغيرة زائلة 20
- و من كلام له لاصحابه في نقض البيعة 20
- اشاره 20
- از سخنان آن حضرت در متغير بودن دنيا و فناي آن 21
- اشاره 21
- و من كلام له لاصحابه و فيه بيان امارات ظهور القائم 21
- اشاره 21
- از سخنان آن حضرت در بيان علائم ظهور حضرت مهدي 21
- و من خطبة له في وفاء اصحابه 21
- اشاره 22
- و من خطبة له يعظ بها اهل العراق 22
- اشاره 22
- از سخنان آن حضرت به ياران و خانوادهاش 22
- از خطبههاي آن حضرت در وفاداري اصحاب و يارانش 22
- و من كلامه لعسكره و اهل بيته 22
- و من خطبة له في الاحتجاج علي اهل الكوفة 23
- از خطبههاي آن حضرت در موعظهي اهل عراق 23
- و من كلام له يبشر اصحابه بالجنة و قصورها 23
- اشاره 23
- از سخنان آن حضرت به اصحاب خود و بشارت به بهشت و قصرهاي آن 23
- اشاره 23
- از خطبههاي آن حضرت در اتمام حجت و استدلال بر عليه اهل كوفه 24
- از خطبههاي آن حضرت در مقابل لشكر در حالي كه بر شمشير خود تكيه داده بود با صداي بلند فرمودند 24
- اشاره 24
- و من خطبة له متوكئا علي سيفه فنادي بأعلي صوته 24
- اشاره 24
- و من خطبة له 24
- اشاره 25
- اشاره 25
- از خطبههاي آن حضرت در صبح روز عاشورا 25
- و من كلام له يأمر اصحابه بالصبر و يرغبهم في الاخرة 25
- از خطبههاي آن حضرت در سرزمين طف دربارهي دوري از دنيا 25
- و من خطبة له بالطف 25
- از سخنان آن حضرت در ترغيب ياران خود به صبر و آخرت 26
- اشاره 26
- و من خطبة له في ذم اهل الكوفة و هي مظهر آبائه و عظمة نفسه 26
- از خطبههاي آن حضرت در كربلا در مذمت اهل كوفه 26
- اشاره 26
- و من كلام له مخاطبا لاهل الكوفة و هو يقاتل علي رجليه 26
- و من كلام له لما نظر الي كثرة من قتل من اصحابه قبض علي شيبته المقدسة 27
- از سخنان آن حضرت خطاب به لشكر كوفه هنگامي كه پياده در حال جنگ بود 27
- اشاره 27
- و من دعاء له في يوم العاشر من المحرم لما اصبحت الخيل رفع يديه 27
- از سخنان آن حضرت هنگامي كه به صحنه پيكار نظر كردند و تمام اصحابش را در خاك و خون ديدند، محاسن شريفشان را به دست گرفته و فرمودند 27
- اشاره 27
- از سخنان آن حضرت در هنگام وداع با اهل بيتش و دعوت آنان به صبر 28
- اشاره 28
- و من كلام له به ودع عياله و امرهم بالصبر 28
- الخطبة المنسوبة اليه - التي قال فيها - 28
- از دعاهاي آن حضرت در روز عاشورا آن هنگام كه لشكر عمر سعد حملهور شدند 28
- اشاره 28
- نامهي حضرت در جواب نامهي مردم بصره كه از معناي «صمد» سؤال كردند 29
- اشاره 29
- خطبهي حضرت خطاب به لشكر عمر بن سعد 29
- كتابه جوابا لما كتب اليه الحسن البصري يسأله عن القدر 29
- رسائل الامام ابيعبدالله الحسين (نامه هاي سالار شهيدان حسين بن علي) 29
- نامهي حضرت در جواب حسن بصري در معناي «قدر» 30
- اشاره 30
- نامهي حضرت در جواب معاويه كه حضرت را براي ازدواج با كنيز آزاد شدهي خود، سرزنش نموده بود 30
- كتابه في الشؤون العامة جوابا عن كتاب معاوية اليه 30
- كتابه جوابا لما كتب اليه معاوية يعيره في تزويجه جارية بعد ما اعتقها 30
- اشاره 30
- اشاره 31
- نامهي حضرت به معاويه در رابطه با مصادرهي اموال 31
- اشاره 31
- كتابه لرجل من اهل الكوفة بعد ما كتب اليه يا سيدي اخبرني بخير الدنيا و الآخرة 31
- كتابه الي معاوية 31
- نامهي حضرت به معاويه در شئونات عمومي 31
- نامهي حضرت در پاسخ مردي از اهل كوفه كه به حضرت نامه نوشته بود و عرضه داشته بود كه اي آقاي من (مرا از خير دنيا و آخرت خبر ده) 32
- كتابه الي اخيه الحسن في موضوع اعطاء الشعراء 32
- كتابه جوابا لما كتب اليه رجل عظني بحرفين فيهما خير الدنيا و الآخرة 32
- اشاره 32
- نامهي حضرت در جواب كسي كه به حضرت نوشته بود «مرا به دو كلمه موعظه كن كه در آن خير دنيا و آخرت باشد» 32
- اشاره 32
- نامهي حضرت در جواب نامهي عمرو بن سعيد 33
- نامهي حضرت در جواب برادرش امام حسن دربارهي اعطاي مال به شعرا 33
- اشاره 33
- كتابه عند توجهه الي العراق 33
- كتابه المحتوي علي وصية لاخيه محمد بن الحنفية لما عزم علي المسير الي العراق 33
- اشاره 33
- اشاره 34
- نامهي حضرت به مردم مدينه 34
- وصيت نامهي حضرت به محمد حنفيه 34
- كتابه الي اهل المدينة 34
- اشاره 34
- كتابه الي اشراف البصرة يدعوهم لنصرته 34
- نامهي حضرت به اشراف بصره كه آنها را دعوت به ياري فرمودند 35
- كتابه الي بنيهاشم 35
- كتابه من كربلاء الي محمد بن الحنفية 35
- اشاره 35
- نامهي حضرت به بنيهاشم 35
- اشاره 35
- اشاره 36
- كتابه جوابا عن كتاب كتبه اليه ابن عمه عبدالله بن جعفر الطيار 36
- اشاره 36
- نامهي حضرت از كربلا به محمد بن حنفيه 36
- كتابه الي اهل البصرة يدعوهم لنصرته «نسخة اخري» 36
- نامهي حضرت به اهل بصره و دعوت آنان براي ياري خود 36
- اشاره 37
- اشاره 37
- كتابه الي اهل الكوفة عند توجهه الي العراق 37
- كتابه الي مسلم بن عقيل جوابا عن كتابه اليه 37
- نامهي حضرت به مسلم بن عقيل در جواب نوشتههايي كه براي حضرت ارسال نموده بود 37
- نامهي حضرت در جواب عبدالله فرزند جعفر طيار 37
- نامهي حضرت به مردم كوفه هنگامي كه عازم عراق بودند 38
- كتابه في مسيره الي الكوفة الي حبيب بن مظاهر 38
- اشاره 38
- كتابه جوابا عن كتاب لاهل الكوفه اليه 38
- نامهي حضرت در جواب نامهي اهل كوفه 38
- اشاره 38
- پدر ارزشمند 39
- حكم الامام الحسين (كلمات قصار) 39
- اشاره 39
- اقسام عبادت 39
- نامهي حضرت به حبيب بن مظاهر 39
- چرا مهلت 40
- فقيرترين مردم 40
- چهار خصلت سودمند 40
- عوامل تسليم 40
- زشتي غيبت 40
- تفسير نعمت 41
- بخيل كيست 41
- سلام قبل از كلام 41
- عمل خوب 41
- درخواست كمك فقط در سه مورد 41
- برحذر باش 42
- حاجت خواهي از جوانمردان 42
- چرا عذر خواهي 42
- قرآن آيينهي مؤمن 42
- نشانههاي مقبوليت 42
- پاداش سلام كردن 43
- كليد نجات 43
- آموزش ياران اهل بيت 43
- دوستي اهل بيت 43
- حفظ آبرو 43
- دوستان چهارگانه 44
- ارادتمند و شيعه 44
- نسخهي ترك گناه 44
- نجات شيعه 44
- تقيه عامل جدايي دوست و دشمن 44
- ميزان تلاش 45
- آرامش امين 45
- گناه از عذرخواهي بهتر است 45
- صفات سلاطين 45
- برخورد با سلاطين 45
- سخني با حسن بصري 46
- ويژگيهاي مهم 46
- استفاده خوب و بجا از ثروت 46
- دعاي حضرت 46
- پذيرش احسان 46
- مرگ باعزت 47
- تكبر براي كيست 47
- نصحيت ارزنده 47
- جملات آموزنده 47
- مصرف صحيح 47
- حفظ آبرو 48
- فلسفهي روزه 48
- خوف از خدا 48
- جهاد واجب است يا مستحب 48
- امام هدايت و امام ضلالت 48
- مناظره 49
- خوف از خدا 49
- سپري شدن عمر 49
- مطالب قرآن 49
- گريه بر اهل بيت 49
- عيبجو نباشيد 50
- شكر نعمت 50
- رحمت الهي 50
- عالمترين شخص 50
- گريه از خوف خدا 50
- محبت اهل بيت 51
- صبور باش 51
- مرگ فرزند 51
- چرا خصومت 51
- فخر فروشي 51
- سوگند غلط 52
- نيكوكاران 52
- خانهي مبارك 52
- پرسش و پاسخ 52
- آقائي و سيادت 52
- كمال عقل 53
- اصناف مردم 53
- شير دادن به كودك 53
- بنده دنيا 53
- ظاهر و باطن قرآن 53
- بنياميه دشمن قسم خوردهي اسلام 54
- دوستي و دشمني 54
- عثمان مردار امت 54
- غصب خلافت 54
- اهل بيت قبل از خلقت آدم 54
- ملت ابراهيم 55
- سنتي از حضرت يوسف و حضرت موسي 55
- دوازده نور 55
- تفسير آيه 55
- و الشمس و ضحيها 55
- نشانههاي حضرت مهدي 56
- دو غيبت 56
- دوران ظهور 56
- قائم آل محمد 56
- نشانههاي ظهور حضرت مهدي 56
- انتقام گيرندهي واقعي 57
- وضعيت عرب در زمان ظهور 57
- قتل عام بنياميه 57
- سيماي حضرت مهدي 57
- نشانههاي ظهور 57
- حرز در مقابل خطر 58
- بنياميه مرا به شهادت ميرسانند 58
- امام و بنياميه 58
- مدت حكومت حضرت مهدي 58
- قتيل العبرات 58
- درخواست ياري 59
- فضيلت كدام است؟ 59
- كريم اهل بيت 59
- مرگ شيعيان، شهادت است 59
- عذر بدتر از گناه 59
- ثواب تلاوت قرآن 60
- عرضه اعمال 60
- پاورقي 60
تذاكروا عنده اعتذار عبدالله بن عمرو بن العاص من مشهده بصفين فقال رب ذنب أحسن من الاعتذار منه [154] .در نزد حضرت يادي از معذرت خواهي عبدالله بن عمرو بن العاص در مورد حضورش در جنگ صفين شد، حضرت فرمود: چه بسا گناهاني كه از عذرخواهي بهتر باشد.
استفاده خوب و بجا از ثروت
و قال مالك ان لم لك، كنت له، فلا تبق عليه، فانه لا يبقي عليك، و كله قبل ان يأكلك [155] .مال و ثروت اگر به كار تو نيايد، تو متعلق به آن خواهي بود (و براي جمع آن، زحمت بيهوده ميكشي) تو نيز براي اموال پايدار نخواهي بود، همان گونه كه آن، براي تو باقي نميماند، بنابراين، قبل از اين كه اموال، تو را در كام خود فروگيرد، تو از آن استفاده (مناسب) كن.
پذيرش احسان
و قال من قبل عطائك، فقد اعانك علي الكرم [156] .كسي كه عطا و بخشش تو را پذيرفت، در راه رسيدن به بزرگواري به تو ياري رسانده است.
دعاي حضرت
و قال اللهم لا تستدرجني بالاحسان، و لا تؤدبني بالبلاء [157] .خداوندا! با احسان فراوانت، توفيق حضور در پيشگاهت را از من سلب مگردان و با بلايا، مرا تأديب مكن.
ويژگيهاي مهم
و قال الصدق عز، و الكذب عجز و السر امانة، و الجوار قرابة، و المعونة صداقة، و العمل تجربة، و الخلق الحسن عبادة، و الصمت زين، و الشح فقر، و السخاء غني،و الرفق لب [158] .صداقت، عزت است و دروغ، ناتواني است، اسرار، امانت هستند و همسايگي، مانند خويشاوندي است و همياري و كمك، نشانهي درستي است و كار كردن، موجب تجربه است، خوش اخلاقي، عبادت خداست و سكوت، زينت شخص است و حرص و طمع، ناداري و بيچيزي است. سخاوتمندي و بخشندگي، بينيازي است و مدارا كردن با مردم، نشانه عقل و فكر است.