نهج الکرامه (گفته ها و نوشته های امام حسین علیه السلام) صفحه 103

توصیف قبر

وَصْفُ الْقَبْرِ

1 - نَظَر الْحُسَیْنُ عَلَیهِ السَّلامُ إِلَی الْقُبُورِ وقالَ:

ما أَحْسَنَ ظَواهِرَها وَ إِنَّما الدَّواهی فی بُطُونِها.

فَاللَّهُ! اللَّهُ! عِبادَ اللَّهِ! لا تَشْتَغِلُوا بِالدُّنْیا. فَإِنَّ الْقَبْرَ بَیْتُ الْعَمَلِ، فَاعْمَلُوا وَ لا تَغْفُلُوا. - وَ أَنْشَدَ: -

یا مَنْ بِدُنْیاهُ اشْتَغَلَ

وَغَرَّهُ طُولُ الْأَمَلِ

1 - امام حسین علیه السلام به قبرها نگاه کرد و فرمود:

چه ظاهر زیبایی دارند در حالی که سختی و دشواری درون آنهاست.

پس خدا را، خدا را به یاد داشته باشید. ای بندگان خدا! به دنیا مشغول نشوید، به راستی که قبر خانه عمل است، پس عمل کنید و غفلت نورزید - آن گاه این اشعار را سرود:

ای کسی که به دنیای خود مشغول شده است و آرزوهای دراز او را فریفته است.