نهج الکرامه (گفته ها و نوشته های امام حسین علیه السلام) صفحه 12

1- 4. بحارالانوار، ج 44، ص 297 ؛ التوحید، ص 80 ؛ ترجمه الحسین علیه السلام لابن عساکر، ص 225 ؛ نورالبراهین، ج 1، ص 217 .

بزرگی خاص خداست

أَلْکِبْرِیاءُ لِلَّهِ

4 - قالَ رَجُلٌ لِلْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ: إِنَّ فیکَ کِبْراً. فَقالَ عَلَیْهِ السَّلامُ:

کُلُّ الْکِبْرِ لِلَّهِ وَحْدَهُ وَلا یَکُونُ فی غَیْرِهِ. قالَ اللَّهُ تَعالی «لِلَّهِ الْعِزَّهُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنینَ»(1)و(2)

4 - مردی به امام حسین علیه السلام عرض کرد: در تو بزرگی وجود دارد. امام علیه السلام به او فرمود:

هر گونه بزرگی خاص خداست و برای غیر او نمی باشد. (آنچه در مؤمنین است عزت است) خدای متعال فرمود: «عزّت از آن خدا و رسولش و مؤمنین است».

تفسیر «صمد»

تَفْسیرُ «الصَّمَدِ»

5 - أَلصَّمَدُ: أَلَّذی لا جَوْفَ لَهُ، وَالصَّمَدُ: الَّذی قَدِ انْتَهی سُؤْدَدُهُ، وَالصَّمَدُ: الَّذی لایَأْکُلُ وَ لا یَشْرَبُ.

5 - صمد کسی است که درونی تهی ندارد، صمد کسی است که به نهایت کمال و برتری رسیده است، صمد کسی است که نمی خورد و نمی آشامد.