نهج الکرامه (گفته ها و نوشته های امام حسین علیه السلام) صفحه 130

1- 120. نزهه الناظر و تنبیه الخواطر، ص 85؛ مقصد الراغب، ص 137 .

2- 121. بحارالانوار، ج 78، ص 128، ح 11؛ اعلام الدین، ص 298.

کلیدهای رشد

مَفاتِحُ الرُّشْدِ

3 - دِراسَهُ الْعِلْمِ لِقاحُ الْمَعْرِفَهِ، وَ طُولُ التَّجارِبِ زِیادَهٌ فِی الْعَقْلِ، وَ الشَّرَفُ التَّقْوی وَ الْقُنُوعُ راحَهُ الْأَبْدانِ، وَمَنْ أَحَبَّکَ نَهاکَ، وَ مَنْ أَبْغَضَکَ أَغْراکَ.(1)

3 - آموختن علم مایه شناخت است و استمرار تجربه ها سبب زیادی عقل می گردد.

بزرگی به تقواست و قناعت مایه راحتی جسم می باشد، کسی که دوستت داشته باشد تو را از زشتی باز می دارد. و کسی که با تو دشمن است مغرورت می گرداند.

نشانه بزرگواری

عَلامَهُ الْمَجْدِ

4 - إِنَّ الْکَریمَ إِذا تَکَلَّمَ بِکَلامٍ یَنْبَغی أَنْ یُصَدِّقَهُ بِالْفِعْلِ.(2)

4 - انسان بزرگوار وقتی سخن می گوید سزاوار است سخن خود را با عمل تصدیق کند.