نهج الکرامه (گفته ها و نوشته های امام حسین علیه السلام) صفحه 155

1- 153. بحارالانوار، ج 44، ص 189؛ العوالم، ج 17، ص 62؛ مناقب آل ابی طالب، ج 3، ص 222 .

2- 154. بحارالانوار، ج 74، ص 91، ح 15؛ عیون اخبار الرضاعلیه السلام، ج 1، ص 48؛ دعائم الاسلام، ج 2، ص 107 .

إِتِّکالَ مُسْتَسْلِمٍ.

فَإِنَّ اتِّباعَ الرِّزْقِ مِنَ السُّنَّهِ، وُ الْإِجْمالَ فِی الطَّلَبِ مِنَ الْعِفَّهِ، وَ لَیْسَ الْعِفَّهُ بِمانِعَهٍ رِزْقاً، وَ لَا الْحِرْصَ بِجالِبٍ فَضْلاً، وَ إِنَّ الرِّزْقَ مَقْسُومٌ، وَ الْأَجَلَ مَحْتُومٌ، وَ اسْتِعْمالُ الْحِرْصِ طَلَبُ الْمَأْثَمِ.(1)

شرایط در خواست مالی

شَرائِطُ الْمَسْأَلَهِ

8 - جاءَ الْحُسَیْنُ عَلَیهِ السَّلامُ رَجُلٌ فَسَأَلَهُ، فَقالَ عَلَیهِ السَّلامُ:

نکن که تلاشی نداشته باشی (و گمان بری هر چه مقدّر است بدون تلاش هم خواهد رسید.)

همانا به دنبال روزی رفتن از سنت است و به اختصار در پی آن بودن پارسایی است. پارسایی مانع رسیدن روزی نیست و آزمندی جلب روزی زیاد نمی کند. همانا روزی (به اندازه خاص) تقسیم شده است و زمان مرگ حتمی است و آزمندی طلب گناه است .

8 - مردی نزد امام حسین علیه السلام آمد و از او در خواست مالی کرد. حضرت فرمود: