نهج الکرامه (گفته ها و نوشته های امام حسین علیه السلام) صفحه 159

1- 157. تحف العقول، ص 247؛ بحارالانوار، ج 78، ص 118، ح 12؛ اعیان الشیعه، ج 1، ص 580.

2- 158. بحارالانوار، ج 44، ص 196؛ کشف الغمه، ج 2، ص 242؛ العوالم، ج 17، ص 64 .

إِنَّما مَثَلُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عامِرٍ، کَمَثَلِ الَّذی یَسْرِقُ الْحاجَّ ثُمَّ یَتَصَدَّقُ بِما سَرَقَ، إِنَّمَا الصَّدَقَهُ الطِّیِّبَهُ صَدَقَهُ مَنْ عَرِقَ فیها جَبینُهُ وَ اغْبَرَّ فیها وَجْهُهُ.(1)

ارزش غذا دادن به برادران دینی

صَوابُ إِطْعامِ الْإِخْوانِ

12 - لَئِنْ اُطْعِمَ أَخاً مُسْلِماً أَحَبُّ إِلَیَّ مِنْ أَنْ أُعْتِقَ أُفُقاً مِنَ النَّاسِ.

قیلَ وَکَمِ الْأُفُقُ؟ قالَ عَلَیهِ السَّلامُ:

عَشَرَهَ آلافٍ.(2)

مَثَل عبدالله بن عامر مَثَل کسی است که از زائر خانه خدا می دزدد و از آنچه دزدیده است صدقه می دهد، در حالی که بخشش پاک، بخشش کسی است که در راه تحصیل آن پیشانی اش عرق کند و چهره او گردآلود شود. (از راه حلال و با سعی و تلاش آن را به دست آورد و ببخشد.)

12 - اگر به یک برادر مسلمانم غذا دهم نزد من دوست داشتنی تر از این است که یک افق از برده را آزاد کنم.

گفته شد یک افق از برده چند نفر است؟ حضرت فرمود:

ده هزار نفر.