نهج الکرامه (گفته ها و نوشته های امام حسین علیه السلام) صفحه 164

1- 163. بحارالانوار، ج 78، ص 128، ح 11؛ مستدرک الوسائل، ج 11، ص 218 .

2- 164. احقاق الحق، ج 11، ص 590 .

قدرت و خویشتن داری

أَلْقُدْرَهُ وَ الْحَفیظَهُ

3 - أَلْقُدْرَهُ تُذْهِبُ الْحَفیظَهَ، أَلْمَرْءُ أَعْلَمُ بِشَأْنِهِ.(1)

3 - قدرت، خویشتن داری را از بین می برد و مرد به احوال خود آگاه تر از دیگران است.

بی نیازی از عذرخواهی

أَلْغُنْیَهُ مِنَ الْإِعْتِذارِ

4 - مَنْ لَمْ یَکُنْ لِأَحَدٍ عائِباً لَمْ یَعْدَمْ مَعَ کُلِّ عائِبٍ عاذِراً.(2)

4 - کسی که عیب جوی دیگری نباشد نیازی ندارد با هر عیب گیری عذرخواهی کند.

فروتنی اجباری

خُضُوعٌ جَبْرِیٌ

5 - لَوْلا ثَلاثَهٌ ما وَضَعَ ابْنُ آدَمَ رَأْسَهُ لِشَیْ ءٍ: اَلْفَقْرُ وَالْمَرَضُ وَ الْمَوْتُ.(3)

5 - اگر این سه چیز نبود فرزند آدم سر خود را برای چیزی پایین نمی آورد: فقر و بیماری و مرگ.