نهج الکرامه (گفته ها و نوشته های امام حسین علیه السلام) صفحه 252

الصِّبْیانُ وَ یَتَّخِذُونَهُ غَرَضاً بَیْنَهُمْ.(1)

اتمام حجت بر مردم کوفه

إِتْمامُ الْحُجَّهِ عَلَی الْکُوفیِّینَ

27 - نادَی الْحُسَیْنُ عَلَیْهِ السَّلامُ بِأَعْلی صَوْتِهِ لِأَعْدائِهِ بِکَرْ بَلا مُتَوَکِّیاً عَلی سَیْفِهِ:

- أُنْشِدُکُمُ اللَّهَ! هَلْ تَعْرِفُونی؟

قالُوا: نَعَمْ أَنْتَ إِبْنُ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَ سِبْطُهُ.

- أُنْشِدُکُمُ اللَّهَ! هَلْ تَعْلَمُونَ أَنَّ جَدّی رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله؟

قالُوا: أَللَّهُمَّ نَعَمْ.

کرده اند و بچه ها به آن تیر می زنند و آن را هدف خود ساخته اند.

27 - در حالی که امام حسین علیه السلام بر شمشیرش تکیه کرد بود با صدای بلند به دشمنان خود در کربلا فرمود:

- شما را به خدا سوگند آیا مرا می شناسید؟

گفتند: آری، تو فرزند دختر رسول خداصلی الله علیه وآله هستی.

- شما را به خدا سوگند! آیا می دانید جدّ من رسول خداست؟

گفتند: آری، خدایا این چنین است.