نهج الکرامه (گفته ها و نوشته های امام حسین علیه السلام) صفحه 278

سنه من نوح علیه السلام، و سنه من ابراهیم علیه السلام، و سنه من موسی علیه السلام، و سنه من عیسی علیه السلام، و سنه من ایوب علیه السلام و سنه من محمدصلی الله علیه وآله.

فامّا من نوح علیه السلام فطول العمر، و اما من ابراهیم علیه السلام فخفاء الولاده و اعتزال الناس، و اما من عیسی علیه السلام فاختلاف الناس فیه، و اما من ایوب علیه السلام فالفرج بعدالبلوی، و اما من محمدصلی الله علیه وآله فالخروج بالسیف.

منبع اصلی این حدیث کتاب کمال الدین شیخ صدوق، ص 322 و 577 است و راوی آن هم سعید بن جبیر از اصحاب امام سجادعلیه السلام می باشد. این حدیث در بحارالانوار، ج 51، ص 217 و اعلام الوری، ج 2، ص 231 و کتاب های روایی دیگر از کمال الدین نقل شده که همگی آنها آن را از قول امام سجادعلیه السلام نقل کرده اند. اما در کتاب کشف الغمه، ج 3، ص 329 بدون سند به امام حسین علیه السلام نسبت داده شده و کتاب هایی

نظیر کلمات الامام الحسین علیه السلام ص 668 و فرهنگ سخنان امام حسین علیه السلام، ص 153، ح 81 با استناد به کشف الغمه آن را به امام حسین علیه السلام نسبت داده اند که با توجه به معلوم بودن منبع اصلی و فقدان سند روایت در کشف الغمه این نسبت صحیح نمی باشد و شاید منشأ اشتباه، حذف کلمه «علی» از قلم نسخه برداران از کشف الغمه باشد.

5 - روایات امام صادق علیه السلام

روایاتی از امام صادق علیه السلام به امام حسین علیه السلام نسبت داده شده است که اکثر آنها به کتاب عقد الدّرر مربوط می گردد و ما در این بحث همه آنها را مورد بررسی قرار می دهیم.