نهج الکرامه (گفته ها و نوشته های امام حسین علیه السلام) صفحه 36

1- 37. تفسیر الامام العسکری علیه السلام، ص 218 ؛ بحارالانوار، ج 11، ص 150؛ العوالم، ج 17، ص 347 .

بیان فضائل خاندان پیامبرصلی الله علیه وآله نزد معاویه

ذِکْرُ فَضائِلِ أَهْلِ الْبَیْتِ عِنْدَ الْمُعاوِیَهِ

11 - قیلَ لِمُعاوِ یَهَ إِنَّ النَّاسَ قَدْ رَمَوا أَبْصارَهُمْ إِلَی الْحُسَیْنِ، فَلَوْقَدْ أَمَرْتَهُ یَصْعَدُ الْمِنْبَرَ فَیَخْطُبُ فَإِنَّ فیهِ حَصْراً وَ فی لِسانِهِ کَلالَهٌ. فَلَمْ یَزالُوا بِهِ حَتَّی قالَ لِلْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ: یا أَباعَبْدِ اللَّهِ لَوْ صَعَدْتَ الْمِنْبَرَ فَخَطَبْتَ.

فَصَعَدَ الْحُسَیْنُ عَلَیهِ السَّلامُ الْمِنْبَرَ، فَحَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنی عَلَیهِ ثُمَّ صَلّی عَلَی النَّنیِّ - صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَآلِهِ - فَسَمِعَ رَجُلاً یَقُولُ: مَنْ هذَا الَّذی یَخْطُبُ؟

فَقالَ الْحُسَیْنُ عَلَیهِ السَّلامُ:

نَحْنُ حِزْبُ اللَّهِ الْغالِبُونَ، وَ عِتْرَهُ رَسُولِ اللَّهِ الْأَقْرَبُونَ، وَ أَهْلُ بَیْتِهِ

11 - به معاویه گفته شد مردم چشم به حسین دوخته اند و به او توجه دارند تمنا داریم به او دستور دهی به منبر رود و سخنرانی کند زیرا در زبانش بستگی و نرمش وجود دارد. آنها همواره بر نظر خود بودند تا این که معاویه به او گفت: ای اباعبدالله تمنا دارم بر منبر رفته و سخنرانی کنی.

حسین علیه السلام بر بالای منبر رفت و سپس حمد خدا گفت و بر پیامبرصلی الله علیه وآله درود فرستاد. در این هنگام شنید که مردی می گوید: او کیست که سخنرانی می کند؟

امام حسین علیه السلام فرمود:

ما حزب پیروز خدا هستیم، ما خاندان نزدیک رسول خدا و اهل بیت