نهج الکرامه (گفته ها و نوشته های امام حسین علیه السلام) صفحه 40

1- 41. الآمالی للشیخ المفید، ص 349؛ الآمالی، للشیخ الطوسی، ص 121؛ بحارالانوار، ج 44، ص 205 و 206؛ وسائل الشیعه، ج 18، ص 144 .

2- 42. سوره الحج، الآیه 41 .

3- 43. مناقب آل ابی طالب، ج 3، ص 207؛ کنزالدقائق، ج 6، ص 528؛ بحارالانوار، ج 24، ص 166؛ نور الثقلین، ج 3، ص 506.

آیَهً مُحْکَمَهً، وَ قَضیَّهً عادِلَهً، وَ أَخاً مُسْتَفاداً، وَ مُجالَسَهَ الْعُلَماءِ.(1)

1 - دلیل و نشانه ای استوار 2 - قضاوت عادلانه 3 - برادر سودمند 4 - هم نشینی با علماء.

حکومت حق ما بود

کانَ الْأَمْرُ لَنا

14 - إِنَّ أَبابَکْرٍ وَ عُمَرَ عَمِدا إِلَی الْأَمْرِ وَ هُوَلَنا کُلُّهُ، فَجَعَلا لَنا فیهِ سَهْماً کَسَهْمِ الْجَدَّهِ. أَمَّا وَ اللَّهِ لَیَهُمُّ بِهِما أَنْفُسُهَما یَوْمَ یَطْلُبُ النَّاسُ فی شَفاعَتِنا.(2)

14 - ابابکر و عمر بر حکومت دست انداختند در حالی که همه آن حق ما بود و برای ما سهمی به اندازه سهم ارث جدّه قرار دادند، اما به خدا قسم روزی که مردم خواستار شفاعت ما هستند آن دو خود را در رنج و سختی خواهند انداخت.

کوتاهی مردم درباره ما

تَقْصیرُ النَّاسِ فینا

15 - أما إِنَّهُمْ لَوْکانُوا دَعَوُا اللَّهَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِّبینَ بِصِدْقٍ مِنْ

15 - اگر مردم، خدا را با نیت های پاک و اعتقاد صحیح به محمد و