نهج الکرامه (گفته ها و نوشته های امام حسین علیه السلام) صفحه 66

هَلْ لَکَ أَبٌ کَأَبی أَوْ قَدیْمٌ کَقَدیْمی؟ فَإِنْ قُلْتَ لا، تُغْلَبْ وَ اِنْ قُلْتَ نَعَمْ تَکْذِبْ.

فَقالَ الْخَصْمُ: لا تَصْدیقاً لِقَوْلِکَ. فَقالَ الْحُسَیْنُ عَلَیهِ السَّلامُ

أَلْحقُّ أَبْلَجٌ لا یَزیْغُ سَبیْلُهُ، وَالْحَقُّ یَعْرِفُهُ ذَوُوا الْأَلْبابِ(1)

امامت حسین بن علی علیهما السلام

إِمامَتُهُ علیه السلام

2 - دَخَلْتُ أنَا وَ أَخی عَلی جَدّی رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَآلِهِ، فَأَجْلَسَنی عَلی فَخْذِهِ الْأَیْسَرِ وَأَجْلَسَ أَخِی الْحَسَنَ عَلی فَخْذِهِ الْأَیْمَنِ، ثُمَّ قَبَّلَنا وَقالَ صلی الله علیه وآله:

آیا تو از پدری مانند پدر من و سابقه ای مانند سابقه من برخورداری؟ اگر بگویی نه شکست خورده ای و اگر بگویی آری دروغ گفته ای.

دشمن گفت: سخن تو پذیرفته نیست ،و امام حسین علیه السلام

در جواب او فرمود:

حق آشکار است و راهش به انحراف نمی گراید و خردمندان آن را می شناسند.

2 - من و برادرم بر جدم رسول خداصلی الله علیه وآله وارد شدیم. آن گاه مرا بر زانوی چپ خود و برادرم حسن را بر زانوی راستش نشاند و سپس ما را بوسید و فرمود: