با امام حسین علیه‌السلام در محضر قرآن صفحه 2

اسماعيل بن عبداللّه روايت كرده است: هنگامي كه آيه «و اولوا الأرحام بعضهم اولي ببعض في كتاب اللّه»؛ (و خويشاوندان در كتاب خدا بعضي مقدم بر بعضي ديگرند) نازل شد، امام حسين عليه‌السلام مي‌فرمايد: تأويل اين آيه شريفه را از پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم سؤال كردم.پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم در پاسخ فرمودند: سوگند به خدا كه منظور پروردگار در اين آيه جز شما نمي‌باشد. و «اولوا الأرحام» شماييد. پس اگر من از دنيا رفتم، پدرت علي از هركس به جانشيني من شايسته‌تر است و هرگاه پدرت علي در گذشت، برادرت حسن به جانشيني او سزاوارتر است و هرگاه حسن از دنيا رفت، تو به جانشيني او لايق‌تري.عرض كردم: اي رسول خدا! چه كسي پس از من به جانشيني من سزاوارتر است؟فرمود: فرزندت علي، سپس فرزندش محمد، سپس فرزندش جعفر، سپس فرزندش موسي، سپس فرزندش علي، سپس فرزندش محمد، سپس فرزندش علي، سپس فرزندش حسن؛ پس هرگاه حسن از دنيا رفت، غيبت در نهمين فرزند تو رخ مي‌دهد و اين نه امام، از نسل تو هستند. خدا به آنان دانش و فهم مرا عطا فرموده است و سرشت آنان از سرشت من است. [2] .

منظور از (ان السمع و البصر و الفؤاد) چيست؟

عبدالعظيم فرزند عبداللّه حسني گويد: سرورم امام هادي عليه‌السلام از پدران خود، از امام حسين عليه‌السلام نقل كرده است كه رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: همانا ابوبكر نسبت به من همچون گوش، و عمر همچون چشم و عثمان همچون دل است. امام حسين عليه‌السلام مي‌فرمايد: فرداي آن روز خدمت پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم مشرّف شدم در حالي كه در محضر او اميرمؤمنان عليه‌السلام، ابوبكر، عمر و عثمان شرفياب بودند. از حضرت سؤال كردم: اي جدّ بزرگوار! ديروز از شما درباره اين صحابه سخني شنيدم؛ منظور چيست؟پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: آري. سپس به آن سه نفر اشاره كرده، فرمود: آنان همانند گوش و چشم و دل‌اند و به زودي در روز قيامت در مورد اين وصيّ من ـ سپس به علي عليه‌السلام اشاره فرمود ـ از آنان سؤال مي‌شود. خداي سبحان مي‌فرمايد: «انّ السمع و البصر و الفؤاد كلّ اولئك كان عنه مسئولاً» [3] سپس فرمود: سوگند به عزّت پروردگارم كه همه امت من در روز قيامت نگه داشته مي‌شوند و از آنان درباره ولايت علي عليه‌السلام سؤال مي‌شود و اين، همان فرموده خداي سبحان است كه «و نگاهشان داريد كه سؤال مي‌شوند». [4] .

شفا يافتن به بركت سوره حمد

علامه مجلسي مي‌نويسد: از اميرمؤمنان عليه‌السلام نقل شده كه فرمود: وقتي امام حسين عليه‌السلام بيمار شد، مادرش فاطمه عليها‌السلام او را نزد پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم برد و عرض كرد: يا رسول اللّه! دعا كن خداوند به پسرت شفا عنايت فرمايد. رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: دخترم! خداوند متعال همان كسي است كه او را به تو هبه كرد و او قادر است كه پسرت را شفا دهد. در همان وقت جبرئيل نازل شد و عرض كرد: يا محمد! به درستي كه خداوند متعال سوره‌اي را بر شما نازل نكرده، مگر اين كه در آن، حرف «فاء» مي‌باشد. و هر فايي از آفت است؛ جز سوره حمد كه در آن، حرف فاء نيامده است. پس ظرف آبي طلب كن و بر آن چهل مرتبه سوره حمد را بخوان. سپس آن آب را بر حسين بپاش كه خداوند در اثر چنين كاري، به حسين شفا خواهد داد. پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم چنين كرد و امام حسين عليه‌السلام عافيت يافت. [5] .

عشق به آيات قرآن

اشاره

اگرچه شنيدن تمام آيات قرآن براي امام حسين عليه‌السلام لذت بخش بود، اما گاهي شنيدن برخي آيات، آن هم از زبان پدرشان، آن قدر لذت بخش بود كه وصف آن را فقط خود ابي‌عبداللّه عليه‌السلام مي‌دانست و بس.امام صادق عليه‌السلام مي‌فرمايد: پدرم برايم نقل فرمود كه عليّ ابن ابي‌طالب عليه‌السلام در حالي كه امام حسن و امام حسين عليهما‌السلام در محضر مبارك او بودند، سوره مباركه «انّا انزلناه في ليلة القدر» را قرائت كرد. امام حسين عرض كرد: پدرجان! گويا شنيدن اين سوره از دهان مبارك تو، شيريني ويژه‌اي دارد! امام علي عليه‌السلام در پاسخ فرمود: اي فرزند رسول خدا و اي فرزندم! من از اين سوره خاطره‌اي دارم كه تو از آن خبر نداري؛ چون اين سوره نازل شد، جدّ تو پيامبر خدا صلي الله عليه و آله و سلم مرا به حضور طلبيد و آن را بر من قرائت كرد. سپس دست برشانه راست من زد و فرمود: اي برادر و وصيّ من و اي سرپرست امّت من پس از من، و اي ستيزگر با دشمنان من تا روزي كه بر انگيخته شوند! اين سوره پس از من براي توست و سپس در شأن فرزندان تو. همانا برادرم جبرئيل رويدادهاي امتم را برايم بازگو كرد و او آنها را همانند حوادث نبوت براي تو بازگو مي‌كند. اين سوره در قلب تو و اوصياي تو تا هنگام طلوع فجر قائم آل محمد عليه‌السلام نوري درخشان دارد. [6] .

عشق به تلاوت قرآن كريم

اشاره