آیات ولایت در قرآن صفحه 153

تفسیر «قربی» از منظر شیعه‌

تفسیر «قربی» از منظر شیعه

علماءِ شیعه با تفکّر و دقّت در این آیه شریفه بالاتّفاق معتقدند که منظور از «قربی» اهل بیت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله است. و بی‌شک «ولایت» استمرار رسالت و همسنگ و همطراز آن است. و لهذا این اجر (مودّت قربی) متناسب آن کار (رسالت) می‌باشد؛ علاوه این که، ولایت مردم را به سوی خداوند رهنمون می‌شود.

اگر آیه مودّت را، طبق آنچه علما و مفسّران شیعه تفسیر کرده‌اند، تفسیر کنیم هم معنای آیه مودّت روشن می‌شود وهم آیات دیگری که در ارتباط با این آیه است واضح می‌گردد و معلوم می‌شود ارتباط بین آنها یک ارتباط منطقی و صحیح است. جالب این که در دعای ندبه، که یک دوره معارف الهی و مشحون از ولایت است، آیات سه‌گانه فوق مطرح شده و از آن نتیجه‌گیری خوب و مناسبی شده و از ائمّه به عنوان راههای منتهی به رحمت و رضوان الهی یاد شده است.

نظرات اهل سنّت پیرامون «قربی»

نظرات اهل سنّت پیرامون «قربی»

علماء اهل تسنّن تفسیرهای مختلفی در این زمینه ارائه داده‌اند، که هیچ کدام متناسب با آیه نیست. به چند نمونه آن توجّه کنید:

1- از جمله گفته‌اند که منظور از «قربی» محبّت و مودّت اهل بیت پیامبر است؛ ولی مودّتی خالی از ولایت و امامت و خلافت! و تنها علاقه ظاهری به خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله و اهل بیت پاک آن حضرت!

امّا آیا می‌توان این دوستی ساده را همطراز رسالت دانست؟

آیا محبّت معمولی بدون ولایت و امامت، می‌تواند اجر رسالت و معادل آن باشد؟

علاوه بر این، چطور پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله تقاضای اجر رسالت (به معنایی که شما می‌گویید) کرده است؟ در حالی که هیچ کدام از پیامبران پیشین چنین تقاضایی نداشتند، بلکه اجر خویش را از خدا می‌خواستند. بنابراین، تفسیر فوق قابل پذیرش نیست.