آیات ولایت در قرآن صفحه 178

ج- در داستان مباهله، پیامبر صلی الله علیه و آله به همراه علی، فاطمه، حسن و حسین علیهم السلام به استقبال مسیحیان نجران رفت و آماده مباهله شد.

سعد پس از بیان مطالب فوق به معاویه گفت: معاویه! آیا با این فضائلی که از پیامبر صلی الله علیه و آله در مورد علی شنیده‌ام می‌توانم او را لعن کنم؟!

معاویه «لعنة اللَّه علیه» ساکت شد و از گفته خود پشیمان گشت. «1»

«ابنائنا»، «نسائنا» و «انفسنا» کیانند؟

«ابنائنا»، «نسائنا» و «انفسنا» کیانند؟

در این که منظور از «نسائنا» تنها دختر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله حضرت فاطمه زهرا علیها السلام است، ظاهراً هیچ اختلافی بین ما و برادران سنّی وجود ندارد، همانگونه که علماء شیعه و اهل سنّت بالاتّفاق «ابنائنا» را به حسن و حسین علیهما السلام تفسیر کرده‌اند و در این نکته که امام حسن و امام حسین علیهما السلام، مشمول ابنائنا هستند اختلاف نظری ندارند.

بنابراین محور اصلی و مرکزی بحث پیرامون تفسیر «انفسنا» می‌باشد، بدین جهت لازم است بحث بیشتری پیرامون این جمله داشته باشیم.

مرحوم قاضی نور اللَّه شوشتری، در کتاب ارزشمندش، احقاق الحق، می‌فرماید:

اجمع المفسّرون علی ان «ابناءنا» اشارة الی الحسن و الحسین علیهما السلام و «نسائنا» اشارة الی فاطمه علیها السلام و «انفسنا» اشارة الی علی علیه السلام

مفسّران قرآن مجید (از شیعه و اهل سنّت) اجماع و اتّفاق نظر دارند که منظور از «ابنائنا» حسن و حسین علیهما السلام، و مراد از «نسائنا» فاطمه زهرا علیها السلام و منظور از «انفسنا» علی علیه السلام می‌باشد.

آیة اللَّه العظمی مرعشی- رحمة اللّه علیه- در پاورقی این کتاب از حدود شصت کتاب (از کتب اهل سنّت) مطلب فوق را نقل می‌کند. «2» معنای این سخن آن است که مطلب بقدری واضح و روشن است که در تمام کتب اهل سنّت منعکس شده است.