چادر و مقنعه از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 92

فصل چهارم: چادر از منظر قرآن و احادیث

اشاره

یَآ أَیُّهاَ النَّبِیُّ قُلْ لِأَزْواجِکَ وَ بَناتِکَ وَ نِساءِ المُؤمِنینَ یُدْنینَ عَلَیْهِنّ مِنْ جَلابیبِهِنَّ ذلِکَ أدْنی أَنْ یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ و کانَ اللّهُ غَفوُراً رَحیماً. (احزاب: 59)

ای پیغمبر، به زنان و دختران خود و زنان مؤمنان بگو که خویشتن را به پوشش فراگیر فرو پوشند که این کار برای اینکه آنها به عفت و آزادگی شناخته شوند تا از تعرّض و جسارت (هوس رانان) آزار نکشند، بر آنان بسیار بهتر است و خدا (در حقّ خلق) آمرزنده و مهربان است.

یکی از چهار پوششی که در حدیثی از حضرت رسول صلی الله علیه و آله برای زنان در مقابل مردان نامحرم مشخّص شده(1) و قرآن کریم نیز به عنوان الگوی پوشش زنان با ایمان به آن تصریح دارد، جلباب است. در بحث مفهوم شناسی گفتیم که بیشتر لغت شناسان، این واژه را به پوششی گسترده و فراگیر که سر تا پای زن را می پوشاند و به تعبیر امروزی ما، چادر معنا کرده اند. در برخی کتاب های لغتِ قرآن، از جمله لسان التنزیل(2) و نثر طوبی(3) نیز کلمه جلباب به

1- 1. نک: فصل سوم، ص 83.
2- 2. مهدی محقق، لسان التنزیل، تهران، مرکز انتشاران علمی و فرهنگی، 1373، چ 4، لغات سوره احزاب، ص 103.
3- 3. ابوالحسن شعرانی، نثر طوبی، تهران، کتاب فروشی اسلامیه، ج 1، ص 133، واژه جلباب.