اشاره
گریه ریشه در احساسات پاک و زلال انسانی دارد و وقتی با شخصیت های دینی و اولیای الهی، به خصوص سالار شهیدان امام حسین، پیوند بخورد و در عزای او جاری شود، به دلیل استناد به سنت پیامبر و معصومان گرامی، امری مستحب تلقی می شود و زمینۀ رشد و قرب الهی را فراهم می آورد. دربارۀ این پدیدۀ مبارک، پرسش ها و حتی نقدهایی مطرح است که برای پاسخ به آن ها، نیاز به بررسی دقیق این موضوع است. این دفتر ضمن مفهوم شناسی گریه و سوگ، به مخالفان گریه و عزاداری پاسخ خواهد داد و از چرایی و حکمت گریه، به خصوص دربارۀ سالار شهیدان، یاد خواهد کرد.