دیگر، خود را به محبوبی که برای او می گریند، نزدیک می بینند و درحقیقت، «اشک، زبانِ دل و شاهد عشق است.»(1)
راز ماندگاری مکتب و حماسه امام حسین این است که نهضت او ضمن داشتن منطق عقلانی، در عمق احساسات پاک و عواطف زلال مردم راه یافته است و به لطف توصیۀ ائمۀ اطهار، گریه بر امام حسین زمینۀ نفوذ این نهضت در عمق جان مردم شده است.
برای مطالعۀ بیشتر
1. شهید ثانی، آرام بخش دل داغ دیدگان (ترجمۀ مسکن الفؤاد)، ترجمۀ جناتی شاهرودی.
2. شرف الدین، سید عبدالحسین، اجتهاد در مقابل نص، ترجمۀ علی دوانی.
3. علامه امینی، ترجمۀ الغدیر، ج11.
4. طبسی، نجم الدین، چرایی گریه و سوگواری.
5. مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج24، موضوع شهید.
1- . جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم: معروف، 1374، ص382.