فلسفه اشک صفحه 44

دلم از سنگ که نیست.

گریه در خلوت دل، ننگ که نیست.

چه کنم؟

دل من می شکند.(1)

گریه تمساح

اشک تمساح، اشک فریب کاران و حیله گران است که به نام شفقت و کرم ریخته می شود. تمساح حیوانی است که گاه از تخم و نوزاد حیوانات دیگر تغذیه می کند و از سویی برای انتقال نوزدان خود، آنان را در دهانش فرو برده و به جای دیگر می برد. انسان ها که این رفتار را از تمساح های مادر دیده اند، به اشتباه، تصور کرده اند که تمساح به نوزدان خود هم رحم نمی کند. ازاین رو، تمساح را نماد بی رحمی دانسته و اشک و گریه کسانی را که برای ظاهرسازی و با انگیزه های شیطانی، خیانت و جنایت اشک می ریزند و در خفا در پی فریب، خیانت و جنایت هستند، به اشک تمساح تشبیه کرده اند. اشک تمساح، ضرب المثلی برای تبهکارانی است که اشک شفقت می ریزند. بسیارند کسانی که برای جلب اعتماد دیگران اشک می ریزند ولی در نهان نقشه خائنانه ای دارند و با اشک خود، خون بی گناهان را می مکند.

اشک تمساح، از مصادیق اشک دروغین است؛ اما از آنجا که در زبان فارسی به ضرب المثلی تبدیل شده و یکی از مهم ترین سوءاستفاده ها از گریه اشک است، جداگانه مطرح شد.

گریه فراق

اشک فراق، اشک جدایی و اشک دلبستگی است؛ اشک فراق در