حج در قرآن صفحه 53

صفحه 53

مدّت؛ مطلق حرکت فلک را از مَبْدأ به انتها گویند.

زمان؛ وقت تقسیم شده به ماضی، حال و استقبال است.

وقت؛ زمان مفروض و واجب، برای کاری است.

ابوبکر عتیق سورآبادی که ظاهراً تفسیرِ خود را در قرن ششم هجری نوشته است، در ذیل آیه مورد بحث، می‌نویسد: (1)

«همی پرسند تو را یا محمّد از نوماهها ...»

«معاذبن جبل پرسید: یا رسول‌اللَّه، آن زیاده و نقصانِ ماه چراست؟»

خدای می‌گوید: ... قُلْ هِیَ مَوَاقِیتُ لِلنَّاسِ ....

با آن که سؤال معاذبن جبل به قول ابوبکر عتیق سورآبادی، لغو بود و سؤال از زیادت و نقصان جِرم ماه کرد، لیکن خدای تعالی جواب داد از روی حکمت، چنان که در آن فایده بود، خلق را.

«بگو یا محمّد از ماهها و گشتن آن به زیادت و نقصان، از برای نگاه داشتن حسابِ روزهاست مردمان را تا وعده‌ها و گردش ایّام را بدان حساب نگاه دارند و موسم حج را بشناسند و در غلط نیفتند و از هِلال نگاه دارند.»

ارتباط معنایی میان دو بخش آیه‌

شاید برای برخی، ارتباط معناییِ دو بخش آیه، دشوار باشد؛ زیرا در بخش نخست از نوماهها و مواقیتِ حجّ بحث شده و در بخش دوم، از افعالِ اعراب که ... وَلَیْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ ظُهُورِهَا ...؛


1- 1. تفسیر سورآبادی، ج 1، ص 107.
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه