تجلی عشق در حماسه عاشورا سروده هایی عاشورایی از شاعران گذشته و معاصر تقدیم به پیشگاه سالار شهیدان امام حسین علیه السلام صفحه 289

یکتا اصفهانی، هلال ماه محرم

هلال ماه محرم دوباره گشت پدید ز دیدنش دل آزادگان خاک تپیدتپید، نی دل آزادگان خاک ز غم که از رسیدن آن قلب قدسیان لرزیدخمیده گشت نه تنها ز غصه پشت هلال که آسمان هم از این غم هلال وار خمیدتو ای هلال از آن لاغری و زرد و نزار که دیده ای توان دید آن چه گوش کس نشنیدتو دیده ای که از اطفال تشنه لب، هر دم صدای العطش از فرش تا به عرش رسیدتو دیده ای که ز زخم سنان و نیزه و تیر نهال قد جوانان به خاک و خون غلتیدتو دیده ای که ز خاک مزار پاک تنان به جای لاله و گل، چشمه های خون جوشیدتو دیده ای که ز خون شد خضاب، اجسادی که زردروی شد از شرم رویشان خورشید

تو دیده ای که به پاهای نرم تر از گل ز چور و فتنه ی دونان چه خارها که خلیدتو دیده ای که به لبهای همچو غنچه ی گل بداد بوسه ز چوب ستم، یزید پلیدمن از تو در عجبم ای هلال سنگین دل که دیدگان تو این حادثات را، چون دید؟اگر به جای تو بودم، برای تشنه لبان ز آب دیده نمودم هزار سیل پدیداگر به جای تو بودم حجاب می گشتم که بر برهنه تنان، سایه افکند خورشید