مصائب راس الحسین علیه السلام: روضه ها و مصیبت های سر مطهر حضرت امام حسین علیه السلام صفحه 153

عمه جان در زیر نور مستقیم آفتاب

جایِ زخمِ نیزه هایم سوخته

* * *

دختر دُردانه منم، به کنج ویرانه منم

عمّه چه آمد بسرم، چرا نیامد پدرم

* * *

طلوع آفتاب را، گه سحر ندیده کس

بر لب شمس نیمه شب، لبِ قمر ندیده کس

به روی دامن پدر، سه ساله دیده هر کسی

به دامن سه ساله ای سر پدر ندیده کس

گمشده پیدا شده

عمّه بیا گمشده پیدا شده

کنج خرابه شب یلدا شده

شام رقیّه به سحر رسیده

باب رقیه ز سفر رسیده

پدر فدای رخ نورانیت

سنگ جفا که زد به پیشانیت

ای گل خوشبو ز درختت که چید؟

تیغِ که رگهای گلویت برید؟

بسکه دویدم عقب قافله

پای من از ره شده پر آبله