مصائب راس الحسین علیه السلام: روضه ها و مصیبت های سر مطهر حضرت امام حسین علیه السلام صفحه 40

خنجرحمله کرد و به گونه ای به سر آن مخدّره زد که از زیر مقنعه اش خون جاری گردید؛ در این هنگام سیّد الشهداء علیه السلام آیه 10 سوره مبارکه روم را تلاوت کرد. «ثُمَّ کانَ عاقِبَهَ الَّذِینَ اَساءُ السُّوأی اَنْ کَذَّبُوا بِایاتِ اللّه ِ وَکانُوا بِها یَسْتَهْزِءُون» سپس سر انجامِ کسانی که اعمالِ بد مرتکب شدند به جایی رسید که آیات خدا را تکذیب کردند و آن را به مسخره گرفتند.(1)

اَللّه ُ اَکْبَر گفتنِ سر امام حسین علیه السلام در کربلا

در کربلا چون سر حسین علیه السلام را بر سر نی نمودند لشکریان اَللّه ُ اَکْبَر از سر

مطهر شنیدند و بی اختیار لشکر هم سه مرتبه اَللّه ُ اَکْبَر گفتند.(2)

سر امام حسین علیه السلام در دست پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم کنار گودال قتلگاه

طرماح بن عدی گفت: روز عاشورا در رکاب امام حسین علیه السلامجنگ کردم و چون بر زمین افتادم، سر از بدنم جدا نکردند و در شام عاشورا (شب یازدهم) بهوش آمدم، ناگاه مشاهده کردم که رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم در کنار قتلگاه حاضر و اشاره فرمود به طرف کوفه و سر سیّدالشهداء علیه السلام، به دست مبارکش نائل و به بدن حسینش ملحق کرد و امام حسین علیه السلام به دو زانو نشست و قضایا و مصائب وارده بر خود و اصحاب و اهلبیت را گزارش می داد و پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم اشک می ریخت.(3)

1- . همان، ص4، بنقل از وسیله الفردوس.
2- . فلسفی، علی، سخن گفتن سر امام حسین علیه السلام، ص6، بنقل از تذکره الشهداء، ص342.
3- . فلسفی، علی، سخن گفتن سر امام حسین علیه السلام، ص8، بنقل از ریاض القدس، ج2، ص210، از انوار نعمانیه.