مصائب راس الحسین علیه السلام: روضه ها و مصیبت های سر مطهر حضرت امام حسین علیه السلام صفحه 65

قبر افتاد و آب بر او پاشیدم تا به هوش آمد و سه بار گفت: یا حسین، و سپس گفت: چرا دوست، جواب دوست خود را ندهد «حَبِیبٌ لا یُجیبُ حَبِیبهُ» سپس گفت: از کجا می توانی جواب گفت که خون رگهایت بر گلوگاهت ریخته و میان تن و سرت جدایی افتاده؟(1)

ضربات و اهانت هایی که نسبت به امام حسین علیه السلامانجام گرفت

1 - مردی از بنی دارم (ذرعه بن ابان دارم): هنگامی که حضرت علیه السلامبا حضرت عبّاس علیه السلام برای برداشتن آب به فرات نزدیک شدند، تیری به چانه حضرت علیه السلام زد و حضرت تیر را بیرون آورد و دست زیر آن گرفت و پر از خون شد.

2 - حصین بن تمیم: تیری به لب آن حضرت علیه السلام زد و خون از آن روان گردید و ظهر عاشورا که امام علیه السلام می خواستند نماز بخوانند، گفت: نماز شما قبول نیست.

3 - ابو الحتوف: تیری به پیشانی حضرت علیه السلام زد و حضرت آن را بیرون کشید.

4 - مالک بن بشر کندی: حضرت را دشنام داد و تیغی به سر او زد و شب کلاهی که بر سرش بود برید و به سرش رسید، او کلاه حضرت را ربود، و همیشه فقیر بود تا مرد.

5 - بحر بن کعب: پیراهن حضرت را ربود و برهنه اش نمود سزای او این شد که دستانش در زمستان زردابه ای می جوشانید و در تابستان چون دو چوب خشک بودند.

6 - صالح بن وهب یزنی: نیزه ای به پهلوی او فرو کرد و او را از اسب روی گونه راست به زمین انداخت.

7 - زرعه بن شریک: دست چپ حضرت علیه السلام را قطع کرد و ضربتی به شانه اش زد که به رو افتاد.