- وصیّت در اسلام 1
- مقدّمه 1
- معنای وصیّت 2
- واژهی وصیّت 2
- اقسام وصیّت 2
- تعریف وصیّت در اصطلاح فقها 3
- آیا شخص میتواند خود به وصیّت خویش عمل کند؟ 3
- دو نکته مهم در خصوص وصیّت 4
- آیات در خصوص وصیّت 4
- بهترین وصیّت 5
- لزوم شاهد هنگام وصیّت 5
- وصیّت به حفظ حقوق همسران 6
- روایات در خصوص وصیّت 6
- آداب وصیّت 8
- نهی از ضرر زدن و ظلم و حق کشی کردن در وصیّت 9
- وصیّ خود باشید! 12
- سفارشات خداوند متعال به انسان 13
- آیهی دوّم 15
- آیهی سوّم 17
- آیهی چهارم 19
- آیهی پنجم 22
- آیهی ششم 31
- آیهی هفتم 33
- آیهی هشتم 35
- روایت 1 37
- روایات در خصوص جملهی «هذا صِراطٌ عَلَیَّ مُسْتَقِیمٌ» 37
- روایت 2 38
- روایت 3 38
- روایت 4 39
- روایت 5 39
- روایت 7 40
- روایت 6 40
- روایت 9 41
- روایت 8 41
- روایت 10 43
- روایت 11 44
- سفارشات خداوند به انبیاء: 45
- سفارش خداوند به حضرت عیسی علیه السلام 46
- سفارش خداوند به حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم 49
- سفارشات پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم 49
- سفارشات حضرات اهل بیت: 51
- سفارش حضرت امام زین العابدین علیه السلام 53
- سفارش حضرت امام محمّد باقر علیه السلام 54
- سفارش حضرت امام جعفر صادق علیه السلام 55
- سفارش حضرت امام موسی کاظم علیه السلام 56
- سفارش حضرت امام رضا علیه السلام 56
- سفارش حضرت امام جواد علیه السلام 57
- سفارش حضرت امام حسن عسکری علیه السلام 58
- سفارش حضرت خضر به حضرت موسی علیهما السلام 58
- سفارش حضرت امیر المومنین علی علیه السلام به مردی از اصحاب 59
- وصایای پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و حضرات اهل بیت: 60
- وصیّت نامهی حضرت امیر المومنین علی علیه السلام 61
- وصیّت نامهی حضرت فاطمهی زهراء سلام الله علیها 63
- وصیّت نامهی حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام 72
- وصیّت نامهی حضرت امام محمّد باقر علیه السلام 74
- وصیّت نامهی امام حسین علیه السلام به محمّد بن حنفیه 74
- وصیّت نامهی حضرت امام جواد علیه السلام 75
- دو نمونه از وصایای دیگران 76
- وصایای ارسطو به اسکندر 83
- پینوشت 88
هر گاه به مصیبتی گرفتار شدی یاد شهادت و مصیبت فقدان و از دست رفتن رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم کن که مردم هرگز بمانند چنین مصیبتی گرفتار نمیشوند.
سفارش حضرت امام موسی کاظم علیه السلام
عَنْ أَبِی الْحَسَنِ علیه السلام قَالَ:
قُلْتُ لَهُ أَوْصِنِی فَقَالَ آمُرُکَ بِتَقْوَی اللَّهِ ثُمَّ سَکَتَ فَشَکَوْتُ إِلَیْهِ قِلَّةَ ذَاتِ یَدِی وَ قُلْتُ وَ اللَّهِ لَقَدْ عَرِیتُ حَتَّی بَلَغَ مِنْ عُرْیَتِی أَنَّ أَبَا فُلانٍ نَزَعَ ثَوْبَیْنِ کَانَا عَلَیْهِ وَ کَسَانِیهِمَا فَقَالَ صُمْ وَ تَصَدَّقْ قُلْتُ أَتَصَدَّقُ مِمَّا وَصَلَنِی بِهِ إِخْوَانِی وَ إِنْ کَانَ قَلِیلاً قَالَ تَصَدَّقْ بِمَا رَزَقَکَ اللَّهُ وَ لَوْ آثَرْتَ عَلَی نَفْسِک. (100
علی بن سوید سائی از امام کاظم علیه السلام تقاضای اندرز کرد، حضرتش فرمود:
تو را به تقوای خدا سفارش میکنم. سپس سکوت کرد. من از تنگدستیم به آن حضرت شکوه کردم و گفتم: به خدا قسم لباس بر تن نداشتم به طوری که ابو فلان دو جامهای را که بر تن خود داشت درآورد و به من پوشاند! حضرت فرمود:
روزه بگیر و صدقه بده! عرض کردم: از همان اندک کمکی که برادرانم به من میکنند صدقه بدهم؟
فرمود:
آنچه را که خداوند به تو روزی کردهست صدقه بده، هر چند خودت بدان محتاج باشی.