- پیشگفتار مترجم 1
- مقدّمه مؤلّف: 3
- کلمه توحید و توحید کلمه 5
- فصل نخست: تبیین ایمان و کفر 12
- اشاره 12
- سنّت پیامبر و تکفیر مسلمانان: 19
- فصل دوم: اقسام و مراتب توحید 26
- اشاره 26
- اول: توحید در ذات 26
- دوم: توحید در خالقیت 27
- سوم: توحید در ربوبیّت 28
- چهارم: توحید در تشریع و قانونگذاری 34
- پنجم: توحید در اطاعت و بندگی 35
- ششم: توحید در حاکمیت 37
- هفتم: توحید در عبادت 38
- فصل سوم: ماهیت عبادت و عناصر تشکیل دهنده آن 40
- فصل چهارم: تعریف عبادت 58
- اشاره 64
- فصل پنجم: بررسی کاربردی مفهوم عبادت 64
- 1. زیارت قبور 66
- 2. مسافرت برای زیارت قبر پیامبر صلَّی اللَّه علیه و آله و سلَّم 76
- اشاره 86
- 3. ساختن آرامگاه بر روی قبور 86
- بنای بر قبور از نگاه تکریم و محبت: 92
- 4. ساختن مسجد بر روی قبور و نماز خواندن در آن 102
- اشاره 102
- سیره مسلمانان در ساختن مسجد بر قبور انسانهای شایسته 104
- 5. توسل به انبیاء و صالحان 115
- اشاره 115
- الف- توسل به دعای پیامبر و صالحین در حال حیات آنان 119
- ب- توسل به مقام و شخصیّت پیامبر صلَّی اللَّه علیه و آله و سلَّم 120
- ج. توسل به حقّ پیامبر و انبیاء و صالحین 130
- د- توسل به دعای پیامبرصلَّی اللَّه علیه و آله و سلَّم و صالحین پس از رحلت آنان 134
- اشاره 154
- 6 بهرهمندی اموات از اعمال زندهها 154
- بهرهمندی انسان از نتیجه عمل خود و دیگران 155
- نذر برای اموات: 162
- 7 تبرّک به آثار انبیاء و صالحین 166
- 8 جشن میلاد پیامبر صلَّی اللَّه علیه و آله و سلَّم و مسئله بدعت 171
- اشاره 171
- جشن میلاد انبیاء، ائمه علیهم السَّلام و اولیای الهی 177
- 9 گریه بر اموات 181
- 10 سوگند دادن خداوند به حق اولیای الهی 197
- 11 سوگند به غیر خداوند 205
- 12 نام گذاری فرزندان به نام پیامبر و یا امام با پیشوند «عبد» 213
6 بهرهمندی اموات از اعمال زندهها
اشاره
وقتی ایمان با عمل صالح توأم باشد، مفید به حال انسان خواهد بود؛ امااگر ایمان بدون عمل صالح باشد، نفعی عاید او نخواهد شد. به همین دلیل در اکثر آیات قرآن، ایمان و عمل صالح همراه یکدیگر ذکر شدهاند. مانند:
(إلّا الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ). (1)
«مگر کسانیکه ایمان آورده و اعمال صالح انجام دادهاند».
تکیه بر ایمان، بدون انجام عمل صالح، کاری احمقانه است.
علیعلیه السَّلام در فرازی از نهج البلاغه بر اهمیّت عمل تأکید میکند و میفرماید:
«فَالْیَوْمَ عملٌ ولاحساب، وغَداً حسابٌ ولا عمل»(2)
1- عصر/ 3.
2- نهج البلاغه، خطبه 42.