مرزهای توحید و شرک در قرآن صفحه 177

خلاصه آنکه؛ اگر کسی عملی را در ضمن عبادات، معاملات و امور سیاسی اسلام بگنجاند و با علم به غیراسلامی بودن یا حداقل تردید دراسلامی بودن آن عمل، سعی در اسلامی جلوه دادن آن کند، گرفتار بدعت، افترا و دروغ بر خداوند شده است.

جشن میلاد انبیاء، ائمه علیهم السَّلام و اولیای الهی‌

از مطالب گذشته، حکم برگزاری مراسم جشن و سرور به مناسبت میلاد انبیاء و ائمهعلیهم السَّلام و انسانهای صالحی که مورد تمجید قرآن و سنت واقع‌شده‌اند روشن می‌شود. برگزاری اینگونه جشنها، گرچه بهصورت کنونی و رایج آن در متون دینی وارد نشده است، اما اصول کلی دینی، آن را تأیید می‌کند و مُهردینی بر آن می‌نهد.

آیات و روایات، از سویی ما را به عشق ورزیدن به پیامبرصلَّی اللَّه علیه و آله و سلَّم و از سویی دیگر به تکریم و بزرگداشت ایشان سفارش نموده است. قرآن می‌فرماید:

قُلْ إِنْ کانَ آبائُکُمْ وَ أَبْنائُکُمْ وَ إِخْوانُکُمْ وَ أَزْواجُکُمْ وَ عَشِیرَتُکُمْ وَ أمْوالٌ اقْتَرَفْتُمُوها وَ تِجارَةٌ تَخْشَوْنَ کَسادَها وَ مَساکِنُ تَرْضَوْنَها احَبُّ إِلَیْکُمْ مِنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ و جِهادٍ فِی سَبِیلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتّی یَأْتِیَ اللّهُ بِامْرِهِ وَاللّهُ لایَهْدِی القَوْمَ الفاسِقِینَ) (1).