مرزهای توحید و شرک در قرآن صفحه 181

9 گریه بر اموات‌

حزن و اندوه به هنگام از دست دادن دوستان و بستگان، امریست که فطرت انسانی بر آن سرشته شده است. وقتی کسی گرفتار مصیبت فقدان عزیز وجگرگوشه‌ای از دوستان و آشنایان خود می‌شود، اندوه او را فرا می‌گیرد و بی اختیار اشک از گونه‌هایش جاری می‌شود. تا کنون مشاهده نشده است که کسی‌منکر این حقیقت باشد و به طور جدی و واقعی آن را انکار کند. پر واضح است که اسلام دینی فطری است و بدون مخالفت با فطرت انسانی- مطابق اقتضائات آن- برنامه‌های خود را تنظیم نموده است:

فَاقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفاً فِطْرتَ اللّهِ الَّتِی فَطَرَ النّاسَ عَلَیْها).(1) «پس روی خود را متوجه آیین خالص پروردگار کن! این فطرتی است که خداوندانسانها را بر آن آفریده است».

هرگز ممکن نیست که دینی جهانی، گریه و اندوه را در