مرزهای توحید و شرک در قرآن صفحه 27

خداوند در قرآن می‌فرماید:

(لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَی‌ءٌ وَ هُوَ السَّمِیعُ البَصِیرُ). (1)

«هیچ چیز همانند او نیست و او شنوا و بیناست».

و نیز می‌فرماید:

(قُلْ هُوَ اللّهُ أَحَدٌ* اللّهُ الصَّمَدُ* لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدُ* وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفْواً أَحَد). (2)

«خداوند یکتا و یگانه است* خداوندی است که همه نیازمندان قصد او می‌کنند* (هرگز) نه زاده و نه زاده شده* و برای او هیچ گاه شبیه و مانندی نبوده است».

دوم: توحید در خالقیت‌

یعنی؛ در صحنه گیتی، خالق و پدیدآورنده‌ای غیر از خداوند نیست و هر آنچه جامه وجود پوشیده است، از آسمانها و زمین، کوهها و دریاها، عناصر و معادن، گیاهان‌و درختان و ... همه مخلوق خداوند هستند و اصل وجود آنها و افعال و آثارشان همه مخلوق و معلول او است. آفتاب و گرمای آن، ماه و نور افروزی آن، آتش و سوزانندگی آن و سایر اسباب و علل و مسببات و معلولها،